W
A v
ÏIFt
Verkavelingsweg.
korte duur. Er wachtte hem een zware
operatie. Maandag 25 september 1939
ging hij naar het Sint Elisabethziekenhuis
te Alkmaar om een nier te laten verwijde
ren. Bij deze medische ingreep traden
complicaties op en 6 oktober overleed hij.
Het bericht van zijn overlijden bracht in
Waarland een grote verslagenheid teweeg.
Het dorp was in diepe rouw gedompeld en
moest van deze zeer geziene persoon
afscheid nemen. Het gezin Beemsterboer
telde vier kinderen. De twee zonen, Piet
en Cor, zetten samen met hun moeder de
bakkerij van hun overleden vader voort.
Inmiddels dient de vierde generatie
Beemsterboer zich aan om het bakkersvak
van hun overgrootvader Jaap een vervolg
te geven.
Heerhugowaard, maart 1994
Arnold Lanlman.
De Beemsterboerweg was aangelegd als
verbinding tussen de Veluweweg en
Weelweg én om te zorgen dat tuinders
hun landerijen goed konden bereiken. Het
pad dat destijds aan de Weelweg bij het
huis van Cor van Ophem, thans bewoont
door de familie N. Zwagerman-Pater, ver
dween. De familie A. Zutt-Ruiter kon hun
huis via de nieuwe weg bereiken. In de
ogen van de polderbestuurders was het op
de eerste plaats een weg die een betere
verbinding van de Veluweweg met de
Weelweg gaf. Mede daardoor onstond er
na het voltooien van de ruilverkaveling
verschil van inzicht over de betekenis van
deze nieuwe weg. Het bestuur van de
Slootwaardpolder voelde er niets voor
deze weg in eigendom, beheer en onder
houd te nemen. De gemeente
Harenkarspel was echter van mening dat
de weg uitsluitend ten behoeve van de
tuinders was aangelegd. Beide partijen
stonden lijnrecht tegenover elkaar.
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland
had nu eenmaal besloten om het onder
houd van de wegen in het verkavelde
gebied toe te wijzen aan de polder. Het
polderbestuur wilde hier niets van weten
en pleitte ervoor dit bij de gemeente
Harenkarspel onder te brengen. Om dui
delijkheid te krijgen besloten zowel het
polderbestuur als het bestuur van de
gemeente Harenkarspel bij de Kroon in
beroep te gaan. De zaak diende op woens
dag 13 maart 1957. Gedeputeerde Staten
van Noord-Holland werd vertegenwoor
digd door Ir. Comelisse, de gemeente
Harenkarspel vond in haar secretaris
Mooijman een vurig pleitbezorger en de
belangen van de polder werden door Jac.
Hoebe en Arie Klaver behartigd. Saillant
detail in deze zaak was dat Ir. Comelisse
als landbouwkundig ingenieur van de
Provinciale Waterstaat in Noord-Holland
als deskundige aan de ’’Plaatselijke
Commissie van de Ruilverkaveling de
Slootgaard- en Waarlandspolder” was
toegevoegd. Comelisse wist precies hoe
hij deze zaak moest aanpakken. Om zich
van zijn gelijk te overtuigen, had hij kort
voordat deze zaak diende op dinsdag
12 maart van 08.30-11.30 uur en van
13.00 - 15.00 uur een verkeerstelling aan
de Beemsterboerweg gehouden. Gedu
rende deze uren reden er in noordelijke
richting twee landbouwtrekkers en in zui
delijke riching twee vrachtwagens met
kool voor de Langedijker veiling, twee
personen auto’s en een trekker met aan
hangwagen. Deze telling paste keurig in
het straatje van de gemeente en
Mooijman voerde aan dat de weg er was
voor de ontsluiting van de bedrijven,
zodat het onderhoud voor rekening van de
ingelanden diende te komen. Jac. Hoebe
betoogde dat de weg een doorgangsweg
was en in hoofdzaak door niet-ingelanden
werd gebruikt. Op 24 april 1957 werd er
in deze beroepszaak uitspraak gedaan. De
ingelanden van de Slootwaardpolder kre
gen naast de lusten ook de lasten van de
Beemsterboerweg.
'De Wee
27
ffoo/1
Düld
I
^mbad‘<
Waajland
JfC NP.
-1.0
VS i -12,
