Doodshemden met ruches.
schoonmakerstijd veel verkocht. De cor-
setten lagen op het bovenste bord van de
winkel. Die pikante koopwaar mocht
slechts besmuikt worden gezien. De grote
zolder van het pand was in tweeën
gesplitst. De voorraad matrassen en ledi
kanten stond aan de linkerkant en de
ruimte rechts was ingericht als slaapruim-
te voor de kinderen.
Stukken zeil, deurbreed groot en versierd
met honde- of kattekoppen, die dienden
ter bescherming van de vloerbedekking
tegen spattende vonken van de potkachel.
De klanten vonden ze prachtig en legden
de zeiltjes ook voor de deuren in huis
neer. Klaarstaan voor de klant en dienst
verlenen, dat hoorde zo. Het gebeurde wel
dat het gezin ’s nachts met een bons op de
deur werd gewekt om gauw een zwart
doodshemd met ruches te maken, want er
was iemand plotseling overleden. ’’Komt
voor mekaar”, was het antwoord en men
ging aan de slag. Met hard werken werd
een eerlijk stuk brood verdiend. Het
bedrijf nam veel tijd in beslag, maar dat
weerhield Piet Bekker er niet van zich
tevens dienstbaar te maken voor het socia
le leven. Hij was gedurende lange tijd
secretaris-penningmeester van Waarlands
polder. Voor de woningbouwvereniging
verzorgde hij de administratie en van
zaadhandel Jacob Jong uit Noord-
Scharwoude had hij een agentschap. Na
jaren van werk en zorg voor zijn gezin
overleed Piet Bekker in 1937 na een zeer
pijnlijk ziekbed. Moeder en de kinderen
zetten zo goed en zo kwaad als het ging de
zaak voort tot de tijd kwam dat moeder
met enkele kinderen een ander huis betrok
en zoon Piet de zaak overnam. Piet was
gehuwd met Truus Droog en runde het
bedrijf tot het jaar 1948. Toen besloot hij
de zaak te verkopen en in Amsterdam een
nieuwe toekomst op te bouwen. Maar
waar vond hij een koper voor zijn goed
lopende zaak? Een ongelukkige gebeurte
nis was er de oorzaak van dat hij de koper
wel heel dicht bij huis vond.
De familie had een drukke negotie. De
winkelaanloop, het naaien van vitrage en
gordijnen, het leggen van vloerbedekking,
kleding vervaardigen, kortom de handen
stonden niet stil. Op het inpakpapier van
de zaak stond: ’’Piet Bekker, manufac-
turen-galanterieën-ledikanten-bedden en
matrassen-stoffeerderij.” Regelmatig gin
gen Piet Bekker en dochter Trien voor
inkopen naar Amsterdam. De bestelde
goederen kwamen in grote kisten aan op
het station van Noord-Scharwoude, van
daar af vonden ze hun weg naar Waarland.
Eind november stelde men een
Sinterklaastafel te pronk. Ouders van
kleine kinderen kwamen dan speciaal
naar de winkel om al dat moois te bekij
ken en wat nog belangrijker was, wat het
kostte. De kinderen zagen in gedachten de
meccanodozen, de tollen en poppen op
6 december al op hun stoeltjes liggen.
(Vroeger was 5 december pakjesavond en
6 december stoeltjezetten.) Tafelkleden,
sierkleden en sluiers (voor het stofvrij
afdekken van de mooie kopjes), allerhand
was bij Piet Bekker te koop. In die tijd
werden er nog kachelzeiltjes verkocht.
De opening van de
nieuwe zaak in 1919.
Het gezin Bekker:
vlnr: Klaas, Trien,
Dirk, Vader, Piet,
Marie, Nel, Moeder,
Jo en Anne.
De matrozenkraag
werd even uit de win
kel "geleend" om
mooi op de foto te
komen.
L,
18