Doodshemden met ruches. schoonmakerstijd veel verkocht. De cor- setten lagen op het bovenste bord van de winkel. Die pikante koopwaar mocht slechts besmuikt worden gezien. De grote zolder van het pand was in tweeën gesplitst. De voorraad matrassen en ledi kanten stond aan de linkerkant en de ruimte rechts was ingericht als slaapruim- te voor de kinderen. Stukken zeil, deurbreed groot en versierd met honde- of kattekoppen, die dienden ter bescherming van de vloerbedekking tegen spattende vonken van de potkachel. De klanten vonden ze prachtig en legden de zeiltjes ook voor de deuren in huis neer. Klaarstaan voor de klant en dienst verlenen, dat hoorde zo. Het gebeurde wel dat het gezin ’s nachts met een bons op de deur werd gewekt om gauw een zwart doodshemd met ruches te maken, want er was iemand plotseling overleden. ’’Komt voor mekaar”, was het antwoord en men ging aan de slag. Met hard werken werd een eerlijk stuk brood verdiend. Het bedrijf nam veel tijd in beslag, maar dat weerhield Piet Bekker er niet van zich tevens dienstbaar te maken voor het socia le leven. Hij was gedurende lange tijd secretaris-penningmeester van Waarlands polder. Voor de woningbouwvereniging verzorgde hij de administratie en van zaadhandel Jacob Jong uit Noord- Scharwoude had hij een agentschap. Na jaren van werk en zorg voor zijn gezin overleed Piet Bekker in 1937 na een zeer pijnlijk ziekbed. Moeder en de kinderen zetten zo goed en zo kwaad als het ging de zaak voort tot de tijd kwam dat moeder met enkele kinderen een ander huis betrok en zoon Piet de zaak overnam. Piet was gehuwd met Truus Droog en runde het bedrijf tot het jaar 1948. Toen besloot hij de zaak te verkopen en in Amsterdam een nieuwe toekomst op te bouwen. Maar waar vond hij een koper voor zijn goed lopende zaak? Een ongelukkige gebeurte nis was er de oorzaak van dat hij de koper wel heel dicht bij huis vond. De familie had een drukke negotie. De winkelaanloop, het naaien van vitrage en gordijnen, het leggen van vloerbedekking, kleding vervaardigen, kortom de handen stonden niet stil. Op het inpakpapier van de zaak stond: ’’Piet Bekker, manufac- turen-galanterieën-ledikanten-bedden en matrassen-stoffeerderij.” Regelmatig gin gen Piet Bekker en dochter Trien voor inkopen naar Amsterdam. De bestelde goederen kwamen in grote kisten aan op het station van Noord-Scharwoude, van daar af vonden ze hun weg naar Waarland. Eind november stelde men een Sinterklaastafel te pronk. Ouders van kleine kinderen kwamen dan speciaal naar de winkel om al dat moois te bekij ken en wat nog belangrijker was, wat het kostte. De kinderen zagen in gedachten de meccanodozen, de tollen en poppen op 6 december al op hun stoeltjes liggen. (Vroeger was 5 december pakjesavond en 6 december stoeltjezetten.) Tafelkleden, sierkleden en sluiers (voor het stofvrij afdekken van de mooie kopjes), allerhand was bij Piet Bekker te koop. In die tijd werden er nog kachelzeiltjes verkocht. De opening van de nieuwe zaak in 1919. Het gezin Bekker: vlnr: Klaas, Trien, Dirk, Vader, Piet, Marie, Nel, Moeder, Jo en Anne. De matrozenkraag werd even uit de win kel "geleend" om mooi op de foto te komen. L, 18

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 1994 | | pagina 20