KERKSTRAAT 40, DE WINKEL VOOR DE WONING. i L v® Piet Bekker, de grondlegger. Bonzo-kousen met lijfjes. Het huis aan de Kerkstraat 40, wat nu Bowling Waarland is, was voorheen jarenlang een manufacturenwinkel. In dit pand dreven drie neringdoende families handel. Hun herinneringen daarover worden in dit artikel van zol der gehaald. Trouwfoto van Piet Bekker en Wilhelmina Burger. 2) Pilostof: gekeperde, grove bruine stof. Baai: dik-ttiver wol flanel. Freek van Schagen (nu Jaap van Schagen) ligt een mooie lap grond, daar zetten we een woning met winkel neer." Piet liet geen gras over zijn plannen groeien en gaf David van der Gulik en Simon Jaspers opdracht het pand voor hem te bouwen. In 1919 waren de aannemers met de bouw klaar en was Waarland een fraaie winkel rijker. Bij de feestelijke opening hing de rood wit blauwe vlag in het vlaggegat aan de dakkapel uitnodigend te wapperen voor werk aan de winkel. Een bruggetje over de sloot gaf toegang tot de fraaie winkeldeur. Achter de andere deur bevond zich een kantoortje. Daarin stond ook een stencilmachine waarmee folders werden gemaakt, hetgeen voor die tijd hoogst vooruitstrevend was. De win kel met zijn volle ladenkasten, al of niet voorzien van glas, de stellingen en plan ken met de daarop hoogopgetaste koop waar, liet een gevarieerd assortiment aan goederen zien. Er waren voorwerpen te koop voor het alledaags gebruik maar ook duurzame artikelen, die men eens in de zoveel jaar aanschafte. In de laden lagen de hemden en broeken gemaakt van flanel of baai 1strakgevouwen en loodrecht op stapels. In een andere hoek van de winkel lagen de rollen stof in verschillende des sins op planken te kust en te keur uitge stald. Dochter Trien maakte daar op bestelling jurken en mantels van. Zelfs herenpakken werden op verzoek door haar gekeerd en zo weer tot nut gemaakt. Daar lagen ook de Bonzo-kousen met de witte randjes, bestemd om de jongensbe- nen warm te houden, vlak naast de lijfjes met knoopsgaten-elastiek. Met de winkel- sluitingstijden nam men het toen niet zo nauw. Zo kocht men ’s zondags voor zeven uur gerust nog even een paar kou sen om gepast gekleed ter kerke te gaan. Duurzaam en niet duur, daar lette de klant op. De werkbroeken en kielen hadden van het landwerk veel te lijden en werden daarom van pilo stof2) gemaakt. Ook op het gebied van keukengerei was er volop keus: van pannenset tot pollepel, van borden tot bestek, alles was te koop. Kopjes en rode zakdoeken voor dagelijks gebruik, kleden voor op de vloer en krui ken voor in het bed, alles voor de woning was daar te krijgen. Vitrage, gordijnstof en tijk voor matrassen werden in de Het begon allemaal met tuinder Piet Bekker, die al een tijd behoorlijk last had van zijn rug. Piet Bekker. geboren in 1884 te Langedijk, was gehuwd met Wilhel mina Burger uit 't Veld. Zij woonden met hun acht kinderen in een oud stolpboerde- rijtje aan de Veluweweg 29. (Op deze plaats staat nu de woning van André Groen.) Zoon Dirk Bekker verhaalt daar over: ”Dat mijn broer Klaas werd gebo ren, lag ik in de wieg. Om voor hem plaats te maken, werd ik zachtjes op het tweede bord (plank) van de kast gelegd. Zo werd mijn nieuwe wieg geboren." Maar terug naar Piet Bekkers zere rug. Omdat hij de tuinderij niet meer kon bolwerken, zocht hij naar een andere broodwinning. Piet bezat een ondernemende geest en toen hij hoorde dat er een kerk in Waarland zou worden gebouwd, zei hij dan ook tegen zijn vrouw: "Bij de kerk is werk, naast i r vz1'' A.1 17

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 1994 | | pagina 19