RIETBAAS IN DE RIETKUIL. Opnieuw het huis van Egmond. Het is slecht afgelopen met dat roemruch te Huis van Egmond. Ook het Schaaps- kuilmeer behoorde tot hun bezit. In de artikelen ”Van de Slootgaard gesproken” maakten wij er al melding van. Graaf Philips, de oudste zoon van de terechtge stelde Graaf van Egmond, heulde met de vijanden van zijn vader. Hij trad in 1579 in Spaanse dienst en prompt werden alle Hollandse bezittingen van Van Egmond De schand van de verarming ont gaan. Kaartje van omstreeks 1930. Lamoraal had echter goede kennissen. In februari 1602 kwam er bij de Staten van Holland een brief binnen van een familie- De Kuil of de Rietkuil. Voor veel Waarlanders klinkt deze naam nog ver trouwd in de oren. Het is de populaire naam van wat officieel heet ”De Schaapskuilmeerpolder”. Deze polder lag ten zuidwesten van Waarland en was ruim 51 hectare groot. In de polder lag een stuk oud land. Dat was het pol- dertje ”Het Hossebosch”, groot onge veer 2.50 hectare. Met de aanleg van het kanaal Alkmaar-Kolhorn kwam het restant van ”Het Hossebosch” aan de Heerhugowaardse kant van het ka naal te liggen. Een bijnaam ontstaat niet zomaar. Ook in het geval van deze polder niet. De Kuil is natuurlijk afge leid van de te lange officiële naam. Ook ”De Rietkuil” is eenvoudig te verkla ren. Tot in de twintiger jaren van deze eeuw was riet het belangrijkste pro- dukt dat in de Schaapskuilmeerpolder werd verbouwd. door de Staten van Holland in beslag genomen. Op 14 maart 1590 sneuvelde Philips. Zijn jongere broer Lamoraal volgde hem op als Graaf van Egmond. Hij probeerde al gauw de Egmondse goede ren in Holland weer in zijn bezit te krij gen. (Sabina had slechts een jaarlijkse rente van de in beslag genomen bezittin gen.) Lamoraal verbleef vaak in Frankrijk en Engeland. Hij leefde blijkbaar als God in Frankrijk, want hij liet overal een spoor van schulden na. Veel schuldeisers pro beerden hem dan ook aan te pakken om tot executie van zijn bezittingen over te gaan. De Staten van Holland waren ook niet erg op hem gesteld. Natuurlijk ont vingen ze hem met de nodige hoffelijk heid, maar dat was meer uit waardering voor de rol die zijn vader had gespeeld in de opstand tegen de Spanjaarden. Wanneer het echter om geld ging, werd na veel aandrang van Lamoraal, opdracht gegeven aan de rentmeester van het Huis van Egmond om een bepaald bedrag uit te betalen onder voorwaarde dat Lamoraal weer zo rap mogelijk het land zou verla ten. 11 f/.7p AerMtrifig WWW

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Toendertoid: Stichting Waarland van toen | 1994 | | pagina 13