Fusie
De Posthoorn
Jeugdraad
Maandag 18 november 1963 belegde de
Jeugdraad van Waarland in het oude
Jeugdhuis een bijeenkomst die tot doel
immers toch zijdelings het werk van de
Cultuurkamer. Het Episcopaat van de
Rooms-Katholieke Kerk had de R.K.
Toneelverenigingen verzocht zich niet bij
de Cultuurkamer aan te sluiten. In feite
betekende dit dat de aktiviteiten van de
verenigingen werden stopgezet.
Tijdens de laatste oorlogsjaren werden er
door onze toneelvereniging geen uitvoe
ringen meer gegeven. Wel vonden er jaar
vergaderingen plaats.
Met het 12 '/2 - jarig bestaan van de voet
balvereniging ”Con Zelo” werd nog
geprobeerd een feest te organiseren, waar
bij ook het fanfarekorps ’’Sint Gregorius”
betrokken zou zijn. Maar er werd geen
toestemming verleend een dergelijk feest
te houden.
De aktiviteiten werden definitief gestaakt
toen een lid van Ons Genoegen, de heer
Piet Rohof, die altijd voor schitterende
decors bij de uitvoeringen zorgde, in
Duitsland te werk werd gesteld.
Op 22 september 1943 werd het huwelijk
tussen Aaf Nieuwboer en Dirk Bekker
voltrokken. Beide waren aktief op het
toneel en bekleedden ook een bestuurs-
funktie binnen de vereniging. Er werd
besloten een feestcomité in het leven te
roepen, waarin Joh. Bakker, Maddy
Schmeddes-Huysmans, Ben Jaspers en
Jan Nieuwboer zitting hadden. Zo”n brui
loft gaf toch nog mogelijkheden om enke
le sketches te brengen en voor het voet
licht te komen.
En toch bezat de vereniging voldoende
veerkracht, want nauwelijks bevrijd werd
de draad weer opgepakt en startten de
repetities. Op 4 november 1945 werd
alweer het eerste toneelspel gebracht.
Het is heel bijzonder dat de toneelvereni
ging De Posthoorn als lokaliteit waar de
uitvoeringen werden gehouden, met een
kleine onderbreking van enkele jaren,
trouw is gebleven.
Tijdens de ledenvergadering van 25 sep
tember 1939 kwam er een verandering in
de lokaliteit waar zou worden gespeeld.
Een aantal zaken waren bij Cor van
Ophem, toen eigenaar van De Posthoorn,
niet in orde. Men had dit al meerdere
keren met hem besproken, maar er veran
derde weinig of niets. De coulissen waren
stuk en onherstelbaar, dwarsbalken in die
zaal werkten belemmerend en tot over
maat van ramp was de ingang van de zaal
ook niet goed meer. Het medespelend lid
Jan Bos had het café ”De Tortelduif’ van
zijn schoonvader overgenomen en had in
deze zaak de nodige voorzieningen
Op woensdag 6 november 1957 vond er in
De Posthoorn een buitengewone leden
vergadering van de toneelvereniging
plaats. Voor deze bijeenkomst waren ook
de leden van Jong Leven, een jongerento
neelclub in Waarland onder leiding van de
bekende Gert Volkers, uitgenodigd. Doel
was te komen tot een fusie van beide ver
enigingen. Jong Leven had, zoals de naam
doet vermoeden, veel jonge tonelisten
binnen haar geledingen en dat was een
manco bij Ons Genoegen. De club van
Gert Volkers was voortgekomen uit de
jongerenbeweging ’’N.K.J.B.” en bracht
haar uitvoeringen steevast in het
Jeugdhuis.
Het was een belangrijke bijeenkomst
waarbij ook de geestelijken van onze
parochie, pastoor N. Buurman en kape
laan G.H.W. Zaal aanwezig waren. Er
werd tot een samengaan besloten en ie
dereen kon zich vinden in het voorstel om
Ons Genoegen als vereniging te laten
voortbestaan.
En toch kwam er na enkele jaren een
teleurstelling. De belangstelling voor de
uitvoeringen werd minder. Een ingestu
deerd stuk kon niet worden gebracht,
omdat er onvoldoende mensen kwamen.
De invloed van de televisie deed zich
gevoelig gelden. Er kwam wéér een perio
de dat er niet werd gespeeld.
getroffen. De technische voorzieningen
bij Bos waren beter dan bij Cor van
Ophem. Regisseur Albert Schmeddes had
dit bij de leden fraai verwoord, hoewel hij
het jammer vond dat er een scheiding
kwam tussen De Posthoorn en de toneel
vereniging ”Ons Genoegen”.
In het notulenboek lezen we het volgende:
”De daad bij het woord voegende, stond
de voorzitter op en trok zijn jas aan, waar
op de hele vergadering zijn leider ook hier
direkt volgde en zo kwam de troep bij
J. Bos aan.”
In 1946 ging het café van Cor van Ophem
over naar Willem Jonker. Jan Bos ver
kocht zijn zaak aan Gert Groot, die de
inventaris en vergunning aan Willem
Jonker overdeed. Voor de toneelvereni
ging zat er niets anders op dan weer terug
te gaan naar De Posthoorn. En tot op de
dag van vandaag wordt hier nog steeds
gespeeld.
17