Broodbakken deed ik zelf in een oventje
op een petroleumstel, ’s Zaterdags kwam
de bakker en dan kocht ik wel eens iets
extra’s voor de zondag. De kruidenier
kwam ook eenmaal per week het boekje
halen en de boodschappen bezorgen. Je
kon niet gauw even een boodschap halen
als je wat vergeten had. Het gebeurde ook
praktisch niet. Waar we ook veel last van
hadden, waren ratten. Het huisje was oud
en stond aan het water. We hadden kippen
en de ratten voelden zich thuis. We heb
ben er heel wat gevangen.
Zondagmorgen naar de kerk gaan was een
heel ritueel. Je moest 400 meter langs een
pad van 30 cm. breed en als het gras of
onkruid dan hoog stond was je tot je knie
ën nat voor je bij de brug was. Ik had laar
zen aan en mijn schoenen mee. Bij de
brug over het kanaal aangekomen, deed ik
mijn laarzen uit, zette die onder de brug,
en deed mijn schoenen aan en zo ging ik
naar de kerk te Noord-Scharwoude. Op de
terugweg de schoenen uit en de laarzen
weer aan. Toch zijn het ondanks deze
ongemakjes bijna negen heel goede jaren
geweest, want die rust en die vrijheid ver
goedden veel. Onze drie kinderen zijn er
geboren en we hadden een doel voor ogen
en dat was mooi om er voor te leven en te
werken. De post kwam alle dagen, soms
met een ansichtkaart of brief maar altijd
met de krant.
Ons adres was: Dirk Stoop
Rietkuil 8
Waarland
(post Oudkarspel).”
Sloop, bouw en afbraak
Waarland, september 1993
Piet Kleverlaan.
Een vervallen opstal is het laatste restant,
dat herinnert aan het huisje ”de Rolpaal”.
Met dank aan mevrouw Trien Stoop-
Kooijman, de Streng 30 en de heer Jan
Vlug, tuinder aan de Diepsmeerweg 12 te
Oudkarspel.
De heer J.G. Zwaan tekende beroep aan
bij de Raad van State maar in maart 1978
heeft hij, gedwongen door de gemeente,
zelf zijn buitenhuisje gesloopt.
Op 26 augustus 1980 is zijn bezwaar
schrift niet-ontvankelijk verklaard door de
Kroon.
gevraagd aan de gemeente Harenkarspel
om de bouwvallige staat van het zomer
huisje te mogen verbeteren. De desbe
treffende brief is niet bij het College van
B. en W. terechtgekomen en omdat de
heer Zwaan niets had vernomen, is hij aan
het breken en vertimmeren gegaan. Op 8
januari 1976 kwam zijn aanvraag in de
raad en zonder hoofdelijke stemming
werd besloten de gevraagde bouwvergun
ning te weigeren.
Uit de notulen van die gemeenteraadsver
gadering:
De heer J. Zuijdam zegt bijzonder veel
moeite met dit voorstel te hebben. De heer
J.G. Zwaan heeft veel kosten gemaakt om
het huisje te bouwen en het staat daar nie
mand in de weg. Er is echter in strijd met
de wet gebouwd dus het zal dienen te wor
den gesloopt. Hij vraagt het college de
sloop mogelijkerwijs nog iets uit te stellen
en eventuele andere mogelijkheden te
onderzoeken. De heer M.C. Francis deelt
mede volledig achter de eerdere genomen
beslissing van het college te staan. Er is
gehandeld in strijd met de wet en als dit
geval wordt getolereerd, is het einde zoek.
Dan heeft een agrarische bestemming
weinig meer te betekenen. Ook de heer M.
van Oijen heeft moeite met dit voorstel,
temeer daar is gedacht de betreffende
strook grond in het nieuwe bestemmings
plan een recreatie-functie te geven. Hij
vraagt of er geen mogelijkheid is om tijd
te winnen, zodat alsnog naar een oplos
sing kan worden gezocht. De voorzitter
antwoordt nogmaals dat er geen andere
oplossing mogelijk is. Indien men besluit
tot uitstel zal een verdagingsbesluit moe
ten worden genomen.
Met de verkaveling, officieel voltooid op
1 januari 1965, zijn de vele akkertjes in de
Nieuwe Polder verdwenen. Er waren ook
plannen om een weg aan te leggen van de
’nieuwe’ Schaapskuilweg naar het huis
van de familie Stoop. Dit moest veel geld
kosten en daarom besloot Dirk Stoop, in
overleg met de verkavelingscommissie,
een nieuw huis te laten bouwen aan de
Schaapskuilweg nummer 16. Voorwaarde
was, dat het oude huis ”de Rolpaal” zou
worden gesloopt. Het erf kreeg een agrari
sche bestemming. Tussen 1965 en 1971 is
het erf van bijna 1.000 m2 met daarop een
(il)legaal gebouwd tuinhuisje verschillen
de keren van eigenaar veranderd. Het
werd een ideale plek voor de naar lustzoe
kende stadsmensen.
Op 2 november 1971 kocht de heer
J.G. Zwaan uit Amsterdam dit perceel met
tuinhuisje, inboedel en boot voor
f. 17.000,-. Vanaf dat moment begon het
touwtrekken. Er werd toestemming
9
