Het begin in Waarland
De eerste jaren
kwaliteit dan bracht ze voor die tijd een
redelijke prijs op. Gedurende de crisistijd
waren verschillende levensbehoeften duur
of schaars. Een doktersconsult kostte bij
voorbeeld f 10,-. De vroedvrouw juffrouw
van Galen was genegen haar werk wel
voor wat minder geld te doen, maar daar
moest dan tegenover staan dat ze groente
toegeleverd kreeg! De derde verhuizing
staat voor de deur.
eerste zoon. Klaas Pancras was zijn naam.
Vreemd genoeg werd en wordt hij door
iedereen Niek genoemd. In de loop der
jaren groeide het gezin verder uit en Niek
kreeg er nog drie broers en drie zusters
bij. In 1918, als de verhuurder Jan Wit op
96! jarige leeftijd komt te overlijden,
dacht Jan zijn kans schoon te zien om tot
koop van het huis over te gaan. De twee
zoons van Jan Wit wilden echter niets van
verkopen weten. Jan Pancras was rooms,
en dus andersdenkend, en daardoor ketste
de koop af. Noodgedwongen verhuisde
het gezin naar ’t Veld en betrokken daar
een grote boerderij ”het Hoekhuis”
genaamd. Het was in het begin van de
jaren dertig. Niek was uitgegroeid tot een
stevig uit de kluiten gewassen jongeman
en had inmiddels een aardig meisje ont
moet. Zijn uitverkorene heette Alida
Bakker, Kees’ dochter, zij woonde bij ”de
Wupbrug” in de ’’Sloeierd”. Na een verke-
ringstijd beloofden zij elkaar op 3 mei
1933 eeuwige trouw en verlieten de
ouderlijke woningen om samen verder
door het leven te gaan.
In 1938 liet Niek zijn oog vallen op een
huis in Waarland aan de Kerkweg D 56
(nu nr. 1). Daar woonden toenmaals Dirk
Dekker met zijn vrouw Jantje van
Schagen. Dirk nam het huis en land aan
de overkant van de straat (waar nu Dirk’s
zoon Wim Dekker woont van zijn vader
over. Het gezin Pancras betrok de leeg
staande woning. Dit huis was eigendom
van Jan Kampen uit de Waard. Niek huur
de het huis en 1 '/z bunder land van Jan
Kampen tot 1942. Toen kwam er een
nieuwe pachtwet uit, welke bepaalde dat
huren slechts mogelijk was voor een ter
mijn van 12 jaar. Het toeval wilde dat ook
deze Jan al de 70 jaar was gepasseerd!
Niek voelde weinig voor huren op zo’n
lange termijn en is uiteindelijk met Jan
Kampen tot koop overgegaan. In de
Speketerspolder huurde Niek samen met
Nic Nolten land van de kerk, 70 snees
(1.75 ha.) groot. Het stuk grond was
d.m.v. zwarte greppels doorsneden en
bestond uit 13 kleine akkertjes.
Hun wittebroodsweken begonnen in
Heerhugowaard-Zuid. Daar stond hun
huis en bewerkte Niek zijn 3 bunder huur
land, welke hij met kool en uien bebouw
de. De huurkosten van land en huis
bedroegen f. 300,- per jaar. De oudste
kinderen, Annie en Jan, zijn daar geboren.
In 1936 verkaste het gezin van Zuid naar
de Noord.
De crisistijd hield Nederland in haar
greep. De tuinders kregen een teeltver-
gunning voor de hoeveelheid opgelegd.
Van 1 ha mocht slechts 80 are worden
bebouwd. Niek kent zijn nummer nog uit
zijn hoofd: 11597. De export stond op een
zeer laag pitje en de prijs van de goedge
keurde aardappelen was bedroevend laag:
f. 0,60 per 100 kg. Later kregen de tuin
ders overheidssteun. In de Noord bezat
Niek geen eigen bouwerij maar huurde
land in ’t Veld. Het was dus alle dagen
kloeten met de schuit. Ook werd er veel
kool buitenom geteeld: ondermeer in
Anna Paulowna. Het telen van goede rode
kool was in die tijd een moeilijke onder
neming. Goede bestrijdingsmiddelen
waren nog niet voorhanden en al te vaak
had de bouwer met draaihartigheid te
kampen. Was de rode kool van goede
7
De rooie kolen rooiden er
best op. Voor deze gelegen
heid Niek in het zondagse
pak. 14 december 1952