De spaarzame vrije tijd
De kassen
i
Het samen huren was aanzienlijk voorde
liger; gezamenlijke inkoop van de kunst
mest, gedeelde kosten van de loonwerker
en minder akkerverlies.
Tot aan de verkaveling in 1960 heeft Niek
samen met Nic Nolten producten geteeld
welke voornamelijk bestonden uit bieten,
voerpeen en gladiolen (op contract). Na
de verkaveling van de Speketerspolder
verbouwde Niek op 2 bunder: uien, kool
en aardappelen. Al met al heeft hij dertig
werkzame jaren, van 1946 tot 1976, in de
Speketerspolder doorgebracht. Ontelbare
kolen, in alle soorten en maten, zijn door
zijn handen gegaan. Het klinkt ongeloof
waardig maar het koolsnijden deed hij
altijd met een kromme rug en nooit een
sikkepitje rugpijn gehad.
De verdwijning van het gemaal
van de Speketer
beurt, ging het huis van Jan Kramer onder
de slopershamer. Een beste bult stenen
bleef van het huis over. Aldert (Alie)
Mulder die destijds woonde aan de
Ringvaartweg 18 (nu woont daar Nic
Jonker) kon deze stenen heel best gebrui
ken en metselde er een stevige schuur van.
Aan deze schuur heeft Nic Jonker later
zijn koelhuis gezet. Het slopen van het
De dagindeling van een tuinder was zes
dagen van de week hetzelfde. Op zomer
dagen begon Niek om zes, zeven uur met
het werk, om 9 uur was het koppiestijd,
daarna aan de slag tot de middag. Was het
bord leeg dan werd de overall aangetrok
ken en ging hij weer aan het werk tot het
avondeten. Het langdurende zomeravond
licht werd benut om zomaar wat om en
nabij huis te rommelen. Werk was en
bleef er. ’s Avonds in de huiskamer praat
te hij nog wat met moeder over de kinde
ren of over andere belangrijke zaken die
de aandacht verdienden, rookte nog een
sigaretje en dan zo rond de klok van 10
uur gingen ze te bed. De weinige vrije tijd
die Niek had besteedde hij aan verschil
lende verenigingen. Al vrij jong werd
Niek lid van de fanfare St. Martinus in ’t
Veld. Hij speelde niet onverdienstelijk
piston en als trouw lid van het kerkkoor in
’t Veld liet hij zijn stem graag klinken.
Naast zijn muzikale prestaties was hij ook
nog te vinden in de gelederen van de bil
jartclub en de damclub Per Severantia. Hij
was een fervent dammer en scoorde daar
bij zeer hoog. Alle weken damde hij bij de
club en nam daarnaast nog deel aan de
wedstrijden. De club was bij de bond aan
gesloten. Als het huishouden het toeliet
vergezelde moeder Alie haar man naar
een belangrijke wedstrijd.
In 1940 werd hij kampioen bij de onder
linge wedstrijden. Vier keer achter elkaar
heeft Niek het gepresteerd om een eerste
prijs in de wacht te slepen. Het dammen
behoort nu tot het verleden, andere hob
by’s vullen nu zijn tijd.
Het was in de jaren 1959-60 dat een
L.T.B.-voorlichter in café Jonker een
voorlichtingsavond hield over de glastuin
bouw. In Waarland bezat slechts een
electrisch gemaal stuitte op de nodige
moeilijkheden. Het puin kon niet met de
trekker worden afgevoerd en het zo laten
liggen kon ook niet. Om de restanten uit
het zicht te doen verdwijnen kreeg de
draglinemachinist opdracht een groot gat
van 2 meter diepte te graven. In die grote
kuil kieperde de dragline al het overgeble
ven materiaal en het gat werd weer met
grond gedicht.
Van elke verandering in de Speketerspol
der was Niek ongewild een stille opmerk
zame getuige. Op de smalle kaai, waar hij
overheen moest lopen om bij zijn land te
komen, stond eerst het huis van Jan
Kramer, vervolgens een molen en een
electrisch gemaal. De kaai was zo smal
dat er geen trekker overheen kon rijden.
Het land was eigendom van de kerk. In
1960 tijdens de verkaveling, de
Speketerspolder was het laatst aan de
8
Najaar 19961
Nog net voor de verkaveling
van de Speketer.
Voorop Niek, gevolgd door
Piet en Siem en Jan Bruin
Filmer.
