AGIE BAKKUM EN COR VAN DER HEIJDEN:
EEN LEVEN IN DE WAARLANDS MOLEN
19 mei
op
17.
De "Van der Heijdens" was een echte
molenaarsfamilie, daar is nu niet veel
meer van over. De molenaars zijn overle-
Toen zei mijn vader: "Kijk, daar zie je de
molen van Waarland", maar we waren er
nog niet! Eerst nog over de hoge brug,
langs de Veluweweg en de Kerkstraat tot
aan de kerk, dan bij Kees Blankendaal
langs het pad over het land naar de molen.
Toen was ik voor de eerste keer bij opoe,
opa en ome Cor in de molen, waar ome
Cor vanaf november 1943 molenaar was.
Later ging ik altijd met de fiets hier naar
toe, met de kapwagen is dat nooit meer
gebeurd. Eerder was ik weleens bij opoe
in Oudorp in de molen geweest. Daar
waren toen 4 molens bij de kippebrug,
maar het kanaal moest breder worden en
de molens werden gesloopt. Dat vonden
ze heel erg want ze woonden er al vanaf
1918.
den en de molens staan stil. Ome Cor wist
ook van alles over de natuur, vroeger in
Oudorp hadden ze een eendenkooi waar
hij voor zorgde. De eieren verkocht hij op
de markt in Alkmaar, later ging hij ook
mollen vangen. De molen van Waarland
was een echte watermolen. Na Toon
Broersen werd ome Cor door het pol
derbestuur aangesteld als molenaar. Er
moest veel gemalen worden om het water
op peil te houden omdat het nog een vaar-
polder was. Maar de molen was oud en
slecht en kon ook eigenlijk niet op volle
toeren draaien. De deuren van de molen
konden zelfs niet goed dicht omdat de
molen zo scheef stond. De molenaar
moest ook het weer goed in de gaten hou
den; bij buiig weer is de wind niet te
vertrouwen en de herfst- en voorjaars-
stormen kunnen je ook erg verrassen.
Als de molen draait dan moet de molenaar
er altijd bij zijn, boven de grond kun je
het zien als er iets fout gaat, maar onder
de grond merkje dat pas als het al te laat
is. DE WAARLANDS
Vóór 1943 wist ik niet dat er een dorp
"Waarland" bestond. Maar nu voel ik
me hier beter thuis dan waar ik van
daan gekomen ben (Wogmeer). In de
nazomer van 1944 bracht mijn vader
me naar Waarland met paard en
wagen, de kapwagen. Vanuit de
Wogmeer over Rustenburg, dan de dijk
langs, dan de Hondenweg (nu van
Veenweg) en de Middenweg. Wat vond
ik het een eind rijden! Toen gingen we
over de Laanderweg en onder ’t via-
dukt door waar het spoor overheen
ging, zoiets had ik nog nooit gezien.
i
Genomen
1957,
de dag
Buurman
dat
zijn
POLDER.
den
roept
voor de
ko-
Het bestuur van
Waarlandspol'der
sollicitanten op
per 1 November vrij
mende betrekking “van
WATERMOLENAAR
vangenoemden Polder.
Schriftelijke sollicitaties
kunnen tot 25 Sept, eerst
komend worden ingezon
den.
Het bestuur voornoemd:
JAC. HOEBE, 1
Voorzitter
J. JASPERS,
Secretaris.
Ha^enkarspel, 8 Sept. '43.
pastoor
25-jarig
priesterfeest vierde.
