Oorlog
spaarpot!
Ki:
16.
Waarland, 21 aug.1992,
Jeanet Stroet.
De Landstand
17 maart 1944.
resseerd was. Veelal ging het vak over van
vader op zoon. Doordat er hard werd
gewerkt kwam er brood op de plank. Was
het werk gedaan, dan werden de rekenin
gen uitgeschreven....na een halfjaar. Later
werd dat om de drie maanden. Een uur
loon bedroeg in 1964 f. 4,-voor toen een
heel bedrag.
De verkaveling van Waarland bezorgde
Freek heel wat werk voor de Heidemij.
Dit bedrijf werkte zo accuraat dat de reke
ningen eerst ter goedkeuring moesten
worden overlegd en als ze dan in orde
waren bevonden, gingen ze in drievoud de
deur uit. Smidsknechten heeft Freek niet
gehad, behalve dan Joop Jongkind die één
jaar als los/vast werkman heeft gewerkt en
Thijs Hoebe uit ‘t Veld. Hij schoot Freek
te hulp toen deze een ongeluk had gehad.
Door eerder genoemde oorzaken raakte
het smidswerk in verval. Wijselijk smeedt
een smid het ijzer als het heet is. Ook wij
moesten dit doen en maakten tijdig de
overstap naar het loodgieterswerk. Aan de
weinige jaren dat wij in de smederij heb
ben gewoond denk ik met genoegen en
warmte terug, de sfeer smeult en ademt
nog na, ook al is het smidsvuur verdwe
nen.
Zij bespaart
veel stroom
en gas!
Zinkwerk, zoals het maken van goten en
vergaarbakken kwam ook vaak voor. In de
werkplaats werd het zink met de hand op
maat gesneden en gezet, indien nodig van
een kraal voorzien en zo pas gemaakt dat
het op het werk precies in de houten goot
paste. Ook moest er weleens worden
gelast. De smid dompelde carbid in water,
waardoor gas ontstond, daarmee werd dan
gelast. De kwajongens haalden nogal eens
streken uit door carbid in bussen te stop
pen, lucifer erbij en een keiharde knal was
het gevolg. Zelf herinner ik me hoe
gemoedelijk het eraan toe ging (gelukkig
nu nog), als je een klant had die wat wilde
kopen b.v. een stuk ijzeren buis. Op mijn
vraag hoe lang dat dan wel moest zijn,
werd een sigarendoosje tevoorschijn
gehaald en gezegd, terwijl de wijsvinger
langs de zijkant streek, zo zowat met nog
een stukkie d'r bij! En daar deed je het
dan mee.
7)
De hooikfaf is nw
der in totdat het schakerstijd was.
(najaarsschoonmaak) Geen denken aan
dat de kachel aangemaakt werd als het in
de zomer wat fris was, een trui of vest
hielp best en kostte niets. Ieder jaar ook
moesten de zes kachels van de oude lage
re school worden nagezien en schoonge
maakt en opgepoetst worden met kachel-
glans net zolang tot ze glommen als
spiegels. Alle kachels werden betrokken
bij een firma uit Alkmaar en vervoerd
door de Zijdewinder Arie Mooy, naar
Waarland.
Toen de mobilisatie uitbrak moest Freek
Masteling opkomen, gelukkig maar voor
zes weken. Werk was er in die beroerde
tijd weinig voorhanden en om nog wat te
verdienen werd er een vrachtwagen
gehuurd
om daarmee voor de fam. Bruin kool op te
halen uit Anna Pauwlona. Drie wagens
per dag. Helaas was het geen vetpot, voor
al niet toen een wagen in de sloot zakte en
een andere tot overmaat van ramp door
het ijs ging.
Vroeger had je niet zoals nu een diploma
of opleiding nodig om het smidsvak uit te
mogen oefenen, je was gewoon bij je
vader in de leer en groeide er spelender
wijs mee op als je er tenminste in geïnte-
I
Geef uw hooikiet een eereplaata in uw keuken, zjj
belpt U uit te komen met uw rantsoen gas en elec-
trtcltelt. Vergeet haar niet! Breng, als het maar
•ven kan, uw eten dua voortaan slechts aan de kook
en daarna meU4n In de hooi kis L Wikkel,
om spüxeo warm te houden, de pan of
schaal in enkele oude kranten, een een
voudig, doch probaat middel.
Ilial mrrr MHrnilr uit nitnclrr kolen!'
