Het verzet dat geen verzet mocht heten
Het beeld van de vallende jongens zal voor
altijd op zijn netvlies blijven staan.
Naast zijn werk is Herman ook actief voor
de Schoorlse gemeenschap. Hij zet zich o.m.
in voor een knutselclub, de vogelvereniging,
de konijnenvereniging, een bijenhouderij, de
voetbalclub, de reddingsbrigade en de EHBO.
Hij leert kinderen zwemmen en helpt bewoners
bij het opstellen van brieven. Ook organiseert hij
feesten rond koninginnedag. In de oorlogsjaren
brengt hij het plaatselijk verzetskrantje rond met
berichten van de Engelse radio.
Toch voelt hij zich nooit echt thuis in
Schoorl. Hij denkt dat de Schorelaars op hem
neerkijken, omdat hij uit het oosten van het
land komt. Dan loop je volgens sommige
westerlingen toch wat achter. Om niet te veel
als een vreemde gezien te worden verandert
hij zijn geboortenaam ‘Harm’ in de in het
westen meer gangbare naam ‘Herman’.
Z
Na dit incident vraagt Herman Bredewout
ontslag uit het leger. Dat krijgt hij, omdat hij
zijn dienstplicht al heeft vervuld.
De Duitsers zelf voelen zich niet thuis in de
duinen. Ze hebben er wel een paar bunkers
gebouwd, maar ze komen er liever niet.
Iedereen weet dat er verzetslieden zijn die
zich schuil houden in de duinen. Er zitten
ook gestrande Engelse piloten, en een groep
van twaalf Georgiërs. Zij horen bij de groep
krijgsgevangen genomen Russen die in dienst
Verzet
In de oorlog wisselen de dorpsbewoners weinig
met elkaar uit over eventuele verzetsactiviteiten
waar ze bij betrokken zijn. Hoe minder je van
elkaar weet, hoe kleiner de kans dat je anderen
verraadt. Het is wel bekend dat Herman
Bredewout op de hoogte moet zijn van wat er
aan verzet wordt gedaan. ‘Hé, jij werkt toch in
de duinen’, krijgt hij vaak te horen, ‘dan weet je
vast wat zich daar afspeelt.’
Het is 11 of 12 mei 1940. De dan 39-jarige
Herman Bredewout is opgeroepen als
reservist en trekt met zijn bataljon door de
duinen bij Scheveningen op zoek naar Duitse
soldaten die daar geparachuteerd worden
met de opdracht om Den Haag te veroveren
en koningin Wilhelmina, de ministers en
de legerleiding gevangen te nemen. In een
duinpan ziet Bredewout twee Duitse soldaten
die net zijn neergedaald met hun parachute.
Hij haalt de trekker over en schiet.
Hattum. De eigenaar van het landgoed, baron
van Heeckeren, bood Herman later aan om,
op zijn kosten, een opleiding te volgen aan
de landbouwhogeschool in Wageningen.
Daar ging Herman niet op in. Hij was liever
eigen baas dan te moeten buigen voor een
baron. Via een baan als bedrijfsleider op een
boerderij van Staatsbosbeheer in Haarlem,
komt hij dan in Schoorl terecht.
Leerschool
Als hulp van zijn vader leerde Herman over
bosbeheer op het landgoed Molecaten bij
Voorman
Herman Bredewout pakt dan zijn werk weer
op als voorman in de Schoorlse duinen. ‘De
beste baas die ik in mijn leven heb gekend’,
noemt boswachter Jansen hem in zijn
memoires. ‘Hij was toegewijd, eerlijk en met
een ruim hart voor alle werkmensen.’
De jongens zijn twee van de ongeveer 2500
Duitse soldaten die omkomen bij de slag om
Den Haag - een van de weinige slagen die
de Duitsers aan het begin van de Tweede
Wereldoorlog verliezen.
interneringskamp op
de Vinkenkrocht in
Bergen (Regionaal
ArchiefAlkmaar)
O
92
