P. KOS
Kamperen
Een derde mogelijkheid om gasten te ontvan
gen was op een kampeerterrein. Reeds in 1910
bezochten de eerste kampeerders Schoorl.
Zij konden hun tenten opzetten bij enkele
boeren. Het gemeentebestuur was aanvanke
lijk afwijzend ten aanzien van kamperen. Toen
echter het kamperen en het aantal terreinen
toenam, aanvaardde men het feit, dat over
nachten in tenten niet tegen te houden was.
Er werden overnachtingsgelden geheven (5
ct. per nacht, per persoon). In 1933 besliste
de raad, dat er niet in houten kampeerhuisjes
mocht worden overnacht. Ook hier is men
later op terug gekomen. In de algemene poli
tieverordening van 1947 wordt het kamperen
geregeld, hoewel niet geheel naar de zin van
de VVV-officials. De bureauhouder van de
VVV te Schoorl schrijft in zijn jaarverslag van
1949:
"Het kamperen vereist een diepgaande studie,
zoals het nu gaat, gaat het voor Schoorl de
verkeerde kant uit, er zal naar meer orde en
rust op de kampeerterreinen gestreefd moeten
worden. Ook moet het niet mogelijk zijn, dat
een vreemdeling zijn kampeerwagen of kam-
peerhuisje het gehele seizoen plaatst en drie
maanden of langer verhuurt, terwijl, hij er zelf
maar een maand of korter woont."
Voor de gemeentekas is het kamperen een
grote bron van inkomsten geworden. Waren er
in 1947 60.000 overnachtingen op de kam
peerterreinen (5 ct per overnachting, in 1948
verhoogd tot 10 ct.), in 1959 was het aantal
overnachtingen 350.000, dwz. voor de gemeen-
K-amfree.'Ue.liun. SB&fyuvuÜJiPLeme£
tekas 35.000,-. Er waren in 1959 30 kampeer
terreinen, 13 in Groet en 17 in Schoorl.
De kampeerterreinhouders waren met de re
gelingen die de gemeente in de loop der jaren
had getroffen niet gelukkig. Zo werd ieder
jaar het aantal vergunningen door B.enW.
vastgesteld. Een vergunning gold slechts voor
1 jaar. Investeringen en verbeteringen bleven
dan achterwege. Een andere klacht was, dat de
kampeerhuisjes van hout pas na 1 april moch
ten worden opgebouwd en voor 1 oktober
weer moesten worden afgebroken. Bovendien
mocht er niet op zon- en feestdagen opge
bouwd of afgebroken worden. Hoe de situatie
na 1960 zich heeft ontwikkeld onttrekt zich
aan mijn waarneming.
kapeerterrein 'De
Paardenhemel'
van de famile Kos,
Hargerzeeweg 20
'Het Hoogje van
de familie Selhorst,
later Bootsma,
Burgemeester Peeck-
laan 8
RUSTte. BE^SHUT
Za&i cMehJil. voor fomlJii?*,
B[| DE TTF BI] UE DUINEJJ
Fiu'ipoJ -Jtfi nafiu IBCJ Jircrninft,
.4een qramïi^n'a
Prjt toni valt l- 3 J 2.50 |H3f
Ev." !*;L9ii n.iji>r JJ 0.50 ïiDOS'j-r Tooien
i
<3TOOl.ej IÏJ.I1 3 I 4 VJéfKiCmt Cl- bü avcJTPtmkgtnSi-
Eamp^rvergwinSfig
5 dag*™ ■froftil! toiavfWlfl bü Ge-Hteejiie-
SncrQ-Lrr^ Sdi^r] Kosta* SceAb per paróda
j^jof du'/L. Forrr.uEljeren daarvoor eti inSMrlfri-
acsil bë den b£fieatd®F
HAHGERZEEWEC GftO£T [tf.-HJ
kampeerterrein van de famile Vlaanderen, Hargergat
60
