discussie op het gemeentehuis plaats. Het meisje kreeg dus officieel geen naam, alleen een bij naam. Die bijnaam was Pietertje Langedijk. Het achtervoegsel 'je' achter een jongensvoornaam was niet ongebruikelijk, zoals bij de meisjesna men Jantje ofHendrikje. Uit de bijnaam werd duidelijk wie de biologische vader was. Door zijn collega mee te nemen voor de aangifte verze kerde Teunis Snip zich van rugdekking in Petten, want de schout zal zeker niet gecharmeerd zijn geweest dat het meisje zijn naam kreeg. Uit het feit dat Teunis Snip zich zo ferm opstelde mogen we opmaken dat er geen twijfel over de moge lijke vader is geweest. Het kind had anders de achternaam van de moeder gekregen. Neeltje Snip was dienstmeisje. Misschien wel bij de schout Pieter Langedijk was in 1809 gehuwd met Maartje Hoed, dochter van Hen drik Hoed, tot 1771 afslager van zeevis. Pieter was bij zijn huwelijk 32 jaar, zijn vrouw 45 jaar. Maartje overleed al spoedig. Of dit voor of na de verwekking van Pietertje Langedijk was, is niet meer vast te stellen omdat er leemten in de persoonsadministratie van Petten zijn. De schout hertrouwde in 1814, maar niet met Neeltje bij wie hij een kind had. Zijn tweede vrouw overleed een jaar later in het kraambed bij de geboorte van hun eerste kind. Pieter trouwde een derde keer in 1817 met Trijntje Oosterman, een boerendochter. In de Opregte Haarlemse Courant plaatste hij een huwelijks annonce.35 Een aankondiging buiten de regio Petten was kennelijk belangrijk voor hem. Uit dit huwelijk werden drie dochters geboren. Neeltje Snip bleef ongehuwd en overleed in 1822 op 33 jaar. Haar dochter Pietertje werd daarmee op tien jaar wees. Er was tot 1830 een weeshuis in Petten.36 Of ze daar terecht kwam of in huis bij familie Snip weten we niet. Pikant is dat, toen Jacob Brouwer en Pietertje Langedijk in 1836 trouwden, burgemeester Lan- gedijk het huwelijk in het register inschreef. Bij de vader van de bruid noteerde hij N.N., ofwel onbekend. Hij heeft het meisje dus nooit erkend. 35 Opregte Haarlemsche Courant, 24 december 1817. 36 RAA, Gemeentearchief Petten, inv.nr. 109, stukken van verkoop van het weeshuis. Jacob Brouwer en Pietertje kregen negen kinde ren, waarvan twee overleden. Teunis, geboren in 1850 en vernoemd naar grootvader Snip, was de jongste. Van de broers zouden Jan (1839) en Pieter (1849) en de zusters Guurtje (1844) en Maartje (1847) een belangrijke rol in Teunis leven gaan spelen. Dat Jan naar zijn grootvader, de vertrokken smid, is genoemd wijst er op dat de grootvader nog wel respect genoot. Het gezin kreeg een zware klap te verwerken toen in 1856 vader Jacob Brouwer overleed. Teunis was op dat moment vijfjaar, Jan de oudste zeven tien. Jan werkte al aan de dijk en zal kostwinner voor het gezin zijn geworden. Jan werd voor zijn jongste broers Teunis en Pieter een vader figuur. Beiden volgden in zijn voetsporen als dijkwerker en als redder in de reddingboot.37 Over beide zusters straks meer. Teunis ging na zijn schooltijd direct aan de slag aan de dijk. Zoals vermeld onderbrak hij dat voor dienst bij de marine. We hebben geen af beelding van Teunis, maar uit het keuringsrap port blijkt dat hij 1,73 meter was, met een rond gezicht en een ronde kin, blond haar en blauwe ogen. Hij zal ongetwijfeld door zijn werk gespierd zijn. We kunnen ons dus een gezonde Hollandse man van normale lengte voorstellen. In 1880 verwekte hij bij de minderjarige Hen- derika Vos uit Callantsoog, dochter van schul- per Jan Vos, een kind. Pas drie dagen voor de bevalling trouwden ze. Teunis was toen 29, Hendrika 17 jaar. Teunis twijfelde kennelijk lang. Mogelijk drong zijn moeder bij hem aan om zijn verantwoordelijkheid te nemen. Zij wist immers wat het betekende buitenech telijk kind te zijn. Het meisje van Teunis en Henderika leefde slechts een maand. Stranding van de Strathmore De dagelijkse routine van het jonge echtpaar Brouwer-Vos in De Hazepolder werd in 1882 onderbroken door de stranding van het En gelse stoomschip Strathmore bij Callantsoog. Het schip was onderweg van Savannah naar Bremen met een lading balen katoen, toen het in de vroege ochtend van 4 december bij rustig weer aan de grond liep. Al snel haalde de red- 37 NHA, NZHRM, toegang 63, inv.nr. 24, reddingrapporten Petten.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 2019 | | pagina 30