-v jn Nairn
Abdtje
Of&dam
In de voortreffelijke uitgave van Scoronlo over de vroegere middenstanders in onze dorpen kwamen bij de laatste
bladzijden over Hargen en Camperduin bij mij vele jeugdherinneringen boven. Mijn ouders kampeerden vanaf
de 20-er jaren in Groet in de tuin van de familie Joost Ivangh achter het raadhuis aan de Kerkbrink. De tent
stond dan ongeveer op de plaats waar nu het huis met de druiventros staat, Kerkbrink 17. We wasten ons in het
vennetje achter de kerk. Watertappen en toiletgebruik was in het witte huisje.
Daar kwam een eind aan in
1938, toen we verhuisden naar
het kampeerterrein van Gerrit
Greeuw in Camperduin. Dat
terrein bestond uit drie velden
naast elkaar aan de Heereweg
359/361/363 en liep door tot aan
het Hargergat, Oude Heereweg
12/14. De afscheiding met de
Heereweg bestond uit een
enorme haag van wilde rozen.
Op het eerste terrein stond tegen
die haag een open hokje van
rietmatten met daarin een kraan
om water te tappen en om je te
wassen. Halverwege het terrein
twee houten hokjes met een
plee. Doorspoelen was er niet
bij, maar wij vonden dit sanitair
al een hele luxe.
Tegenover het terrein, Heereweg
290, was de kruidenierswinkel
van Kramer, waar we onze
boodschappen haalden.
Uiteraard hadden we geen auto;
een vrachtwagentje bracht ons
vanuit Hoorn en haalde ons
vier weken later weer op. Het
bijzondere aan de winkel van
Kramer waren de gelukstoffees.
Als mijn vader wat geld in de
portemonnee had (hetgeen
spaarzaam het geval was) en een
goede bui (bijna altijd) diepte hij
een dubbeltje op uit zijn knip en
O
In het midden de schrijver dezes met zus en opoe bij camping Greeuw, 1939
Cultuur-historische Vereniging Scoronlo december 2015
-
:;y
eg
Kees van der Zei blikt terug naar het Schoorl van voor de oorlog en hij herinnert
zich veel van de winkeltjes, de verhalen erom heen en van het kamperen.
Over gelukstoffees en eierkoeken
