In memoriam
Alkmaar, 26 februari 1947 - Schagen, 23 januari 2015
Nee, zijn overlijden kwam voor ons als bestuursleden niet onverwachts.
Zijn, voor hem zo belangrijke naaste familie, hield ons heel goed op de hoogte.
En daardoor konden we extra meeleven met het wel en wee van onze zieke
secretaris. Na zijn overlijden kregen wij veel reacties van onze leden: som
migen waren geschrokken, anderen hadden het over de humor van Anton.
Zelf zie ik hem nog voor me, genietend op en van het feest van ons 25 jarig
jubileum op 7 december 2013. Bij velen klonk door: veel te vroeg, we hadden
hem nog zoveel leuke jaren gegund met familie en vrienden!
Eind jaren negentig is hij in het
bestuur gekomen van Cultuur-
Historische Vereniging Scoronlo
Schoorl, Groet, en Camperduin.
Ondanks zijn drukke baan bij de
griffie in Haarlem was zijn be
trokkenheid bij onze vereniging
groot. Hij observeerde, luisterde
tijdens de bestuursvergaderingen
om vervolgens dan zijn wel
doordachte visie bedachtzaam te
formuleren in de juiste woord
keuze. Anton wist heel goed wat
hij wel en niet kenbaar wilde
maken. Tijdens het afscheid op
30 januari 2015 in het Cremato
rium in Schagen noemde iemand
Anton SOEVEREIN!
De appel valt niet ver van de
stam: bij zijn ouders Jan de Vries
en Gerie de Vries-Mink aan de
Voorweg in Schoorl was men
welkom voor een goed gesprek.
Maatschappelijke zaken en
items in de regio kwamen dan
ter sprake. En je kwam nooit
ongelegen!
En die gastvrijheid zag ik weer
terug bij Anton, op een heel
speciaal moment: jubileumperio
diek 38 was in de maak. Dit keer
zouden niet alleen de redactie
leden: Rob Boer, Wil Janssen,
Henk Boekei en Martien Mol hun
bijdrage leveren aan en voor ons
blad, maar ook de bestuursleden.
Voor de bestuursleden was het
moeilijk hun stukjes op tijd te
maken. Zo ook bij mij: Anton
heeft mij er toen doorgesleept.
Drie dagen achter elkaar mocht
ik in zijn gezellige huis in Groet
(met uitzicht op de tomatenkas in
de tuin) komen brainstormen en
lunchen. Anton liet de informatie
op zich inwerken, formuleerde,
zeggend of schrijvend. Dankzij
hem kon ik de toegezegde
artikelen op tijd aanleveren.
We moeten hier toch ook nog
even een andere Anton laten
zien. Hij was heel betrokken
als visjurylid op de woensdagse
zomeravonden in Camperduin
waar hij de gevangen vis streng
keurde op lengte en gewicht.
Ook na zijn overlijden heeft
de naaste familie voor ons zijn
beste beentje voorgezet: zus
Truus de Vries, die mij de juiste
informatie voor het in Memo
riam gaf, Aart van der Perk, die
heel veel keer bij ons de post
voor Scoronlo bij mij in de bus
heeft gedaan! Die het archief
van Anton bij ons heeft afgele
verd. En Jeannette de Vries, zus
van Anton en echtgenote van
Aart. Zij heeft ons een beeld
van Anton geschetst tijdens het
afscheid in Schagen, zo recht uit
haar hart en helder! Wij zijn de
naaste familie heel dankbaar!
We zullen Anton missen!
Jarenlang heeft hij zijn zo
humoristische, integere stempel
op het leven in onze vereniging
gedrukt: genietend, denkend,
formulerend en naar waarheid
zeggend. Dank je!
Namens bestuur en leden
Ela Hulshoff-Voorn
Anton de Vries op de "oude Honsbossche
Cultuur-historische Vereniging Scoronlo december 2015
Anton Hendrik de Vries