De beerput
De uitwerpselen vielen in
een onder de houten zitplaat
daarvoor speciaal gemaakte
stapelput, deze werd in die tijd
regelmatig geleegd en gebruikt
als bemesting voor bijvoorbeeld
de groentetuin maar ook voor
de hagen en voor op het land.
De beerput werd aan de
achterzijde van het gebouwtje
geleegd met een gierschop,
een zinken emmer met schuin
daar doorheen een lange
houten steel. De put was via
een deksel bereikbaar en de
beer werd verspreid met een
kruiwagen.
Naast de plee was een z.g.
"herenurinoir" geplaatst,
daarmee wordt natuurlijk
gewoon de pisbak bedoelt.
Dit was een schuin aflopende
houten bakgoot die uitkwam
op dezelfde beerput als de plee
met een overloop naar de
gierkelder waar de koeienstal
op uit kwam. Om privacy
redenen was deze plek
enigszins beschermd met een
houten schutting van 1,80 m
hoog. Van de plee zijn niet
bewaard gebleven de houten
binnenbetimmering met deksel.
Ook het houten klinkstol is
helaas verloren gegaan.
En als toiletpapier werd veelal,
u raadt het al, zoals gebruikelijk
in die tijd, het papier van de
krant gebruikt.
De buitenplee
verplaatst
In november 2010, kwam in
opdracht van het Openlucht
museum een gespecialiseerd
bedrijf uit de Achterhoek met
de opdracht het pleetje in zijn
geheel over te plaatsen naar
Arnhem.
De fundatie, een rollaag witte
stenen, werd voorzichtig onder
graven en ondersteund door een
stalen frame, waarna het gehele
bouwwerkje, zowel aan de bin
nen- als aan de buitenzijde
ingesloten werd in een stalen
harnas van band- en hoekstaal.
Een knap staaltje werk.
De los zittende steentjes werden
met houten wigjes vastgezet
om te voorkomen dat het geheel
tijdens het transport alsnog zou
sneuvelen.
De verplaatsing in z'n geheel
heeft als doel de authentieke
uitstraling zoveel mogelijk te
behouden, zoals bijvoorbeeld
de oude met tras gemetselde
Foto uit juni 1956 en hier nog volledig
in functie
Inpakken van de buitenplee
Cultuur-historische Verenicing Scoronlo mei 2013
