A 1
"r> JL JyiJuf
SUrcA
Cgarff JfajV/f/x
Oi^dcm
een dochtertje. Mijn moeder
heeft mij altijd voorgehouden
dat niet alle Duitsers slecht
waren in de oorlog.
De Duitsers vorderden ons
huis aan de Heereweg en we
gingen weer op weg, nu naar
Oudkarspel. Op een keer, toen
mijn vader melk ging halen in
Schoorl, zag hij het huis Voor
weg 29 toentertijd huisnummer
C125b, opm. redactie) leegstaan.
Hij ging naar de burgemeester
om toewijzing, kreeg de sleutel
en zo keerden we terug naar
Schoorl. Huur hoefden we niet
te betalen.
De capitulatie werd 's morgens
om acht uur van kracht. Mijn ou
ders waren met de buren bezig
de vlaggenmast te plaatsen, om
het Rood-Wit-Blauw weer fier te
laten wapperen, toen een Duit
ser op een motor met een geweer
op zijn rug langs kwam. Hij keek
en reed verder. De radio werd
uit zijn verborgen bergplaats op
zolder naar beneden gehaald.
Het Zweedse wittebrood
smaakte erg lekker, het leek wel
cake. Van de Canadezen kreeg
mijn broer sigaretten, chocolade
en sokken, van de wol breidde
mijn moeder nieuwe sokken. En
er waren voedseldroppings bij
Bergen. De Duitsers marcheer
den Schoorl uit, ik vond het een
naar gezicht.
Korte tijd later verhuisden
we voor de laatste keer. Met
de verhuiswagen van van
Koningsbruggen, wat een
luxe. Terug in de stad die
117 bombardementen en de
afbraak voor de Atlantikwall
had doorstaan. Terug naar ons
ongeschonden huis in de Jan
Blankenstraat. Eindelijk thuis
en mijn vader dicht bij zijn werk
op de Rijkswerf.
Het vooroorlogse Den Helder
heb ik helaas nooit kunnen
zien. Alleen door foto's en
verhalen. "De Burgers van
Den I leider", geschreven door
Anthony van Kanpen, heb ik
nooit zonder tranen kunnen
lezen.
Met de kinderen van Piet Delis
en zijn vrouw, zij zijn beiden
overleden, heb ik nog altijd
contact. Jarenlang ben ik
's zomers, in de vakantie, uit
logeren geweest op de boerderij
aan de Voorweg op nummer 81
(in de oorlog huisnummer B81,
opm. redactie). Onvergetelijke
herinneringen! Dochter Jannie
is al die jaren mijn vriendin
gebleven.
Een gevoel van bevrijding heb ik
niet gehad, daar was ik te jong
voor. Ik leefde in een andere
wereld. Intuïtief wist ik, denk
ik, het verschil tussen goed en
kwaad, vriend en vijand.
Naarmate ik ouder werd kwam
ik te weten wat mensen elkaar
hadden aangedaan en elkaar
nog steeds aandoen.
Voor mij betekent vrijheid:
verantwoordelijkheid zijn, voor
mijzelf en anderen. Liefde en
respect voor alles wat leeft op
deze aardbol. Gelukkig heb ik
alleen de eerste vijfjaar van
mijn leven in een bezet land
gewoond.
y jn i lojmtrtM.
mmcir.
Figuur 2
Zomer 1944. V.l.n.r. Vronie Burgering,
laap de long (veel later van de Opel
garage aan de Paardemarkt) en
Corry Boon.
Corry B<x>n
Cultuur-historisch!: Verenicing Scoronlo maart 2010
