Pettemer- en Hargerpolder De heer Piet Glas is 13 jaar secretaris geweest van de Historische Vereniging Zijpe en heeft het boek Petten, stiefkind aan Zee verzorgd in het kader van 1250 jaar Petten. Hij voelt zich betrokken bij onze leefomgeving en steekt voor het behoud van de kwaliteit daadwerkelijk de handen uit de mouwen met een grondige onderbouwing van zijn argumenten. We mogen de lezer dan ook wijzen op het artikel Eilighers venne in Scoronlo nummer 24 dat blijkt geeft van zo'n onderbouwing gebaseerd in dit geval op historische feiten. Bij het lezen van dit artikel van de heer Glas zie je het oude land voor je. Land met veelal grenzen die honderden jaren geleden zijn vastgelegd. Zelfs het zetten van de ploeg in het land doet de kenner al pijn. Jammer dat vaak het historisch besef ontbreekt bij instanties en particulieren aan wie het beheer van deze gronden is toevertrouwd. Zelfs bij hen aan wie het meest absolute recht, dat van eigendom is gegeven. Cultuur-historische Vereniging Scoronlo december 2<x» Inleiding Als je door de Pettemer- en Hargerpolder fietst of loopt, bekruipt je het gevoel dat je terug in de tijd bent. Dat klopt eigenlijk ook wel, want het is een heel bijzonder gebied waarvan veel elementen sinds de Middeleeuwen ongewijzigd zijn. Zo'n duizend jaar zijn mensen hier druk doende om hun dagelijks brood te verdienen. Er hangt een sfeer die je ook in middeleeuwse stadjes in Italië tegenkomt. Net of de oude bewoners over je schouders meekijken. De bestemming is agrarisch gebied, van natuurwetenschap pelijk belang. Dus het lijkt er op dat de vogeltjes ons beschermen tegen projectont wikkelaars. Maar het bizarre is dat juist uit de natuurhoek een nieuwe dreiging ontstaat. Met gemak wordt er over een kerf (het doorsteken van de dijk) gesproken, ook wil men het gebied unieker(?) maken door het maaiveld te verlagen en de slootkanten af te schuinen. Dit omdat de bestaande natuur ver dreven moet worden voor een, voor kenners, veel zeldzamere natuur, namelijk zoutminnende plantjes. Een ander actueel gevaar is een dijkverhoging, met als logisch gevolg; land verlies in deze polder. Het lijkt er op dat we met al onze kennis, middelen en rijkdom nog steeds niets anders hebben dan de tactiek van de afgelopen eeuwen, namelijk landinwaartse kustverdediging.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 2008 | | pagina 4