u jn JroJmr
S'Arc/,
Ondertussen werd hij naar de
genieschool gestuurd om tot
genie-inspecteur te worden
opgeleid. Zo werd hij uiteinde
lijk in 1959 daarmede rijks
ambtenaar. Een aan de muur
in zijn woonkamer hangende
oorkonde laat weten dat hij
tweeëntwintig jaar bij defensie
werkte. Aan dezelfde wand
een andere oorkonde waarop
te lezen staat dat hij op 20 april
1998 tot ridder in de Oranje
Nassau Orde werd benoemd.
Wat heeft Piet zoal naast zijn
normale werk in zijn vrije tijd
gedaan? Wat zijn zijn hobby's?
Enkelen hebben we hierboven
al genoemd. Zo heeft er tijdens
een verlichtingsavond een
zweefmolen van hem in Groet
gestaan. Hij heeft zijn aandeel
in de verlichting tijdens de
plaatselijke markten en ook
zorg voor het geluid. Hij is be
zig geweest als toneelmeester.
Maakte decors en hielp op de
school "van Guus Wilders" bij
de handenarbeid. In 1977 werd
als blijk van waardering zijn
naambord aan een muur boven
het schoolplein bevestigd.
Piets moeder, geboren in
Drente, stierf eenentwintig jaar
en acht maanden oud aan de
z.g. vliegende tering. Zijn vader
ging terug naar Drente. Piet
werd in het pleegoudergezin
Smit opgenomen. Zijn pleeg
moeder stond in de winter 's
morgens om vier uur op om
de kachel in het tweeklassige
schooltje aan te zetten, waar
Piet haar bij heeft geholpen.
Er werd met turf en briketten
gestookt. Ook heeft hij met zijn
pleegvader mee moeten helpen
petroleum te venten. Dat ging
met een handkar door Groet,
Schoorl en Bergen. En in de
winter dus door de soms hoge
sneeuw.
Piet is in Groet geboren. Hij
heeft zelf twee kinderen, een
dochter en een zoon. Zijn
vrouw overleed op vieren-
tachtigjarige leeftijd zeven jaar
geleden. Samen hebben ze twee
kleinkinderen en twee achter
kleinkinderen.
Piet mag zich ondanks een
nieuwe hartklep, suiker en
een nieuwe heup op een nog
redelijke gezondheid verheu
gen. Opvallend is zijn nog sterk
heldere geest. Stil zitten doet
hij dan ook niet. Is hij niet aan
het fotograferen en op stap
om oude foto's te laten ver
groten, dan geeft hij met Paul
Oudendijk voordrachten over
en de vertoning van 35 mm
polygoonjournaals.
maar Piet zelf laat het je weten
alsof het de gewoonste zaak
van de wereld is. Van je veer
tiende met veel inzet aan de
slag tot op de dag van heden.
Wat een voorrecht als je zo oud
mag worden.
Gekard M. Kramer
Het was soms bijna moeilijk
voor mij om zijn weergave van
zeker zijn druk arbeidsverleden
met korte notities bij te houden.
Je bent er verwonderd over,
Cultuur-historische Vereniging Scoronlo december 200s
m
i
Piet Kootstra bezig met het maken van zijn schilderezeltjes in de schuur.
Dit is nu Pietje Kootstra in de tuin
