In gesprek met:
17 jn i raJ/nr
Praat je met Arie Zwagerman
uit Groet, dan kom je zo langza
merhand, terwijl je zelf al
zesendertig jaar in Schoorl
woonachtig bent, als "import"
toch in de oude dorpssfeer
terecht. Een sfeer die je dan
begint te proeven maar niet her
kent en waardoor het soms
moeilijk is om je er een juist
beeld van te vormen. Juist ook,
omdat het voor Arie, die uit zijn
herinneringen spreekt,
niets bijzonders is.
Je krijgt aanduidingen zoals:
"Dat huis was een school" of
"Het hoekje van Pot".
Ook door de jeugd van toen
bedachte namen voor vriendjes
en dorpsgenoten die in die tijd
om de één of andere reden extra
aandacht hadden getrokken.
Cultuur-historische Vereniging Scoronlo december 2007
Arie is nu zesenzestig en in een
Schoorls gezin geboren. Zijn
vader zag ook het levenslicht in
ons dorp. Zijn moeder in
Warmenhuizen. Het ouderlijk
gezin bestond uit de ouders en
vijf kinderen.
Vader werkte als timmerman bij
Gerrit Meereboer, die een
carosserie en aannemers
bedrijf had. Later werd Arie zijn
vader zelf aannemer.
In de oorlog wilde hij niet voor
de Duitsers werken en moest hij
daarom met zijn gezin onder
duiken. Arie herinnert zich het
heen en weer trekken tussen
Schoorl en Warmenhuizen als
gevolg hiervan. Er zijn meer
jeugdherinneringen met
betrekking tot de oorlog, zoals
die keer dat Arie met één van
de andere kinderen in een
bedstee sliep waarin zich ook
twee volwassenen voor de
Duitse soldaten schuilhielden
die de woning doorzochten.
Sindsdien had Arie als kind
angst voor uniformen, na de
oorlog ook voor die van de
Canadezen en de bewoners van
kamp Schoorl, waar hij met
vriendjes chocolade repen
haalde.
Wat Arie met zijn vriendjes ook
deden was het bunkertje opbla
zen. Het betrof het bunkertje
naast het Doopsgezind
Broederschapshuis dat er nu
nog is en door een gezin als
zomerwoning wordt gebruikt.
Voor dat bunkertje opblazen
werd carbid gebruikt dat bij
Meereboer werd gehaald.
Dit werd in een blikken busje
met een lontje gedaan.
Het busje werd in het schoor
steentje van het bunkertje
gedaan waarna het lontje werd
aangestoken. Er kwam een ont
ploffing, maar natuurlijk bleef
het bunkertje in tact.
De kinderen hadden het van de
duitsers afgekeken die weieens
iets opbliezen.
Arie Zwagerman
op 22-jarige
leeftijd
Arie Zwagerman