De Rode Aagt en de Guldener Dit verhaal gaat over twee heel oude appelbomen en bevat gedeeltelijk feiten en is gedeeltelijk een overlevering van familieverhalen. Toen mijn opa Hendrik Poulus van I.ienen en mijn opoe Trijntje Bas in 1895 trouwden, kregen ze van mijn overgrootvader Reyer Bas, een boerderij. Dat kregen alle zeven kinderen. De boerde rij werd gebouwd aan de Duinweg te Aagtdorp op de plaats waar nu nummer 121 is. Vóór de boerderij werden drie kastanjes geplant, waarvan er nu nog twee staan, en langs het oprijlaan een rij populieren. De kastanjes waren tegen de zon en de populieren tegen de invloed van de westenwind op het rieten dak. Daarna werden zoals gebruikelijk de nodige fruitbo men geplant. Appel- en peren bomen, bessen- en klapbessen- struiken. Kenmerkend is daarbij dat de appels en peren van een zoet smakend ras waren. De Van Lienens waren en zijn nog "zoetbekken". Mijn vader at nooit zuur fruit en ik heb die eigenschap ook geërfd. De appelbomen bloeiden elk jaar overvloedig en wij aten vaak zoete stoofappels als groente. Twee van de drie bomen waren handappels maar konden ook goed gestoofd wor den. Toen ik in de boerderij woonde hebben ze me wel eens door een "krappe maand" heen geholpen. Een paar jaar geleden begon ik mij af te vragen wat voor soort het was. De Pomologische Vereniging hield een tentoonstelling en ik ben er met zes appelen naar toe gegaan. Mijn broer Klaas, ook gek op zoete appelen, mocht ze rapen bij de toenmalige eige naar de heer J.W.Timans. Een van de juryleden, de heer Houtman was heel blij met mijn appels. Hij had ze nog nooit gezien en hij vond na een paar maanden in een heel oude cata logus de namen. De stoofappel heet de Rode Aagt en de hand appel de Guldener. Bij mij viel toen het kwartje. Ik stelde mij voor hoe mijn opa ze heeft uit gezocht op de smaak en op de naam. Ze werden geplant in Aagtdorpen hij hoopte op een gouden (gulden) toekomst met zijn bruid. Resultaat: De heerTimans heeft de twee overgebleven oudjes vakkundig laten snoeien. We hopen dat ze nog een tijdje meegaan. Intussen heeft de heer Houtman ze geënt en kweekt deze oude soorten en nog vele anderen terug in Midden- Beemster. Ik heb er al één in de tuin. Trijnie Feeke-van Lienen Post Scriptum Inmiddels is de laatste oude kastanje boom ter ziele gegaan. De appelbomen geven echter nog steeds een overvloedige oogst.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 2007 | | pagina 14