Kej'/i*/» Abdij e Oisdom mme, Boerderij van de weduwnaar Swaan. Later Wever Hij had een zwart trouwpak en heeft na zijn huwelijk nooit meer een kostuum gekocht. Jan was snel 'aangebrand Als hij met iemand in discus sie geraakte was al snel het 'kookpuntbereikt. Dan kwam er een golf van bloedstollende verwensingen. Dat deed ieder die dit voor het eerst overkwam verschrikt achteruit deinzen. Verder kwam het nooit want hij had, als tenger mannetje, wel door, dat als het tot een handge meen zou komen, hij slecht weg zou komen. In je eentje hooien is voor (klei ne) boertjes zonder paard een zware opgave. Daar had Jan een oplossing voor. Dirk Duin van Sijt was wat beter gesetteld. Die had 7-8 koeien maar tevens een paard en wagen. Schuin tegenover Bijwaard woonde Willem Schavemaker, die had natuurlijk ook geen viervoeter. Het drietal sloot een verbond om gezamenlijk de hooitijd tot een goed einde te brengen. De fors gebouwde maar enigszins labiele Dirk, naast het nietige mannetje Jan, maar met een bek als een scheermes en Willem die de kunst verstond om vrede te bewaren. Zo heeft dat trio nog verscheidene jaren (soms met een haat liefde verhou ding gehooid. Naast Jan en Grietje woonde Gert Louter een bekwame huis schilder. Louter was een man met veel talenten. Op zich natuurlijk prachtig maar vooral op een dorp wordt er natuurlijk altijd beslag op zo'n iemand gelegd. Hij kon goed zingen dus lid van het kerkkoor (solist). Vele jaren regisseur geweest van de toneelvereniging St. Genesius. Er bestond een bescheiden parochiebibliotheek waar hij de leiding van had. De crisisjaren drukten op alle middenstan ders, hoewel op de één soms erger dan op de ander. Zoals b.v. zijn broer Johan die zelfs in die tijd nog een vrij drukke zaak met personeel runde. Johan en zijn vrouw Catrien hadden 1 kind. Die hebben geen armoe geleden. Gert had 7 kinderen en in de winter soms maandenlang geen werk, dus tel maar uit je winst. Nu woont zoon Piet in het huis. Naast Louter woonde het gezin J. Hoogvorst (vader van Aik of Arie) in de daar staande boer derij. Hoogvorst was veehouder. Het was daar echter niet ideaal De boerderij vrij dicht tussen de buren en bood heel weinig soelaas voor de mestopslag enz. Om deze reden is men waar schijnlijk in die jaren uitgewe ken naar een groter bedrijf in de Groeterpolder. Op dit moment onbewoond. Naast Hoogvorst stond en staat heel dichtbij de weg eveneens een boerderij. De bewoonster was de wed. van Essen. Die had geen koeien maar mensen in huis, een pension. De boerderij was zodanig verbouwd dat er heel wat gasten een onderdak konden vinden. Op die manier wist mevr. Van Essen de finan ciële touwtjes toch weer aan elkaar te knopen. Thans gezin Koning. Bijna aan het einde van onze trip door Catrijp komen we nu bij de postbode Willem Zwagerman naast mevr. Van Essen. Schoorl had toen 2 postbodes, Zwagerman en Tinus Praat. Schoorl had toen natuurlijk veel minder inwoners dan nu maar het was wel even groot als thans. Dat betekende dat het rayon liep van enkele woningen in de duinen tot de huizen aan het N.H. kanaal, vanaf Zijpersluis tot de grens van Bergen. Er werd toen altijd twee maal per dag bezorgd. Uiteraard heel weinig zaken- post maar wel veel ansichten en briefkaarten met het bericht dat men op bezoek wilde komen. Wat nu restaurant 't Trefpunt is, was toen het postkantoor van Stenneberg. Per dag werden de her en der staande brieven bussen geleegd en de inhoud bij Stenneberg gedeponeerd. Zwagerman, een stille en enigs zins stugge man, stapte altijd via de step op en af de fiets. Dit 'systeem' kennen alleen nog de oudere mensen. Vakantie of vrije dagen bestonden niet. De sala riëring van de Rijksambtenaren was in die tijd waarschijnlijk matig. Zwagerman had achter z'n huis een stuk grasland waar hij 2 a 3 koeien op hield. Naast het huis van Zwagerman stond en staat een grote boer derij waarin geen koe te vin den was. De boerderij werd bewoond door de weduwnaar Dirk Swaan met 2 knappe doch ters. Swaan was de voorloper van Haring en belast met het onderhoud van het gemeente lijke elektriciteitsnet. Later heeft lange tijd het gezin P. Wever er gewoond. Ons laatst beschreven pand Cultuur-historische Vereniging Scoronlo - Catrijp - mei 2007

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 2007 | | pagina 30