Qi&d&rn
bekend stond. Piet had echter
al snel door, hoe dat orgeltje
bespeeld moest worden. Door
zich onderdanig op te stellen
wist hij het vertrouwen te win
nen van de architect en heeft
ook zonder te mopperen alle
tussentijdse veranderingen die
'meneer' wenste, volbracht.
Uiteraard was hij zo slim om de
klus niet aan te nemen maar in
'urengeld' te werken. Zodoende
heeft Kooyman enkele jaren
volop werk gehad. Momenteel
P. Stoop.
Achter de schuur van Kooyman
stond een huis pal tegen de
duinen. Daar woonde Co
Leidekker met echtgenote en
een ongehuwde zus van haar.
Co een broos manneke deed
wel eens klusjes in de pastorie
en de kerk. Ofschoon bepaald
niet gezegend met een over
vloed aan talenten, kwam hij
toch goed van pas als er iets
gebeuren moest. Omstreeks
1935 is het huis gesloopt, om het
paadje dat toen nog Achterpad
heette, tot een volwaardige weg
te maken (thans Oorsprongweg)
Uiteraard heeft B W van
Schoorl waar wijlen mijn vader
toen ook deel van uitmaakte,
voor een passend onderkomen
elders gezorgd.
Na de Regbertslaan te hebben
overgestoken komen we bij de
woning van Dapper. Jan Dapper
veehouder in de Zijpe liet op
z'n oude dag het huis bouwen
en trok er in met vrouw en 2
kinderen, Grietje en Dirk. Zelf
heeft hij maar kort genoten van
het stilleven want met een half
jaar is hij al overleden. Dochter
Grietje was lichamelijk gehan
dicapt. Haar voeten stonden
al vanaf de geboorte helemaal
dwars naar binnen. Niettemin
klotste ze er aardig op los. Later
zijn haar voeten 'rechtgezef
wat een enorme verbetering
betekende. Na enige tijd verwis
selde moeder het tijdelijke voor
het eeuwige. Dirk trouwde en
zodoende bleef Grietje alleen
over. Waarschijnlijk mede door
de chirurgische ingreep aan
haar voeten ontpopte Grietje
zich alras als een vrouw die
wist wat ze wilde. Om de kost
te verdienen heeft ze vele jaren
naailes gegeven. Een dagje
ouder wordende belandde ze
in St. Jan ter Duin (nu woont de
fam. Leeuwenkamp in dit huis).
Daar heeft ze nog heel wat jaren
geleefd, dagelijks een wandeling
makende op het Achterpad. Met
haar apart soort humor heeft
ze menigeen in St. Jan en ook
daarbuiten laten genieten.
Het volgende pand was een
klein huisje waarin een kleine
vrouw woonde. Dat was Trijntje
Kager die in haar ééntje een
eerzaam en ingetogen bestaan
leidde. Tamelijk op leeftijd
en nooit getrouwd geweest.
Vooraan in de kerk had ze haar
vaste plaats, ze was erg doof
en had een verschrikkelijk dik
kerkboek. In de volksmond
Fijne Trijntje (thans fam. de Wit).
Naast Fijne Trijntje liet mevr.
Kager - de Wit een huis bou
wen met de naam 'Deo Gratias'.
Zij was weduwe van Hendrik
Kager die het veehouderbe-
drijf uitoefende in de royale
boerderij te Groen wat thans
'De Groene Lantaarn' is. Na
diens dood kwam zij met nog 1
ongehuwde dochter op Catrijp
wonen. Nelie trouwde later met
Jan de Winter. Mevr. Kager een
statige dame 'liep' nog als een
van de weinigen met de 'kap'
(zie omschrijving bij mevr. Polle
- Louwe). Mevr. Kager, droeg
deze hoofdtooi fier en met bij
zondere gratie en waardigheid
(nu fam. S. Louter).
Naast mevr. Kager woonde
mevr. Stadegaard met dochter
Guurtje. Zij was afkomstig uit
Warmenhuizen waar haar man
een veehoudersbedrijf runde
aan de Krankhoorn maar een
maal stillevende gaf men er de
voorkeur aan om in Schoorl te
wonen. Na haar overlijden bleef
Guurtje alleen achter, maar
huwde later toch met Hein
Dapper. Momenteel Ad Louter.
Naast dit huis is een heel kort
weggetje (Donkere Laantje).
Aan de andere kant van het
wegje woonde het gezin
Bouwen. Bouwen was een
jong gepensioneerde Indische
militair. Hij had hier een dub
bele baan. Gemeentebode
en veldwachter. De opvolger
van de legendarische poli
tieman Bareman. Schoorl
amper 2000 inwoners tellende
was in die tijd rijk gezegend
met gezagsdragers. Aan de
Duinweg woonde toen Strooker
(vader van Barend). Die was
Rijksveldwachter. Samen
probeerde dat span zo goed
mogelijk de orde te handhaven
in ons dorp. Een persoonlijke
herinnering (is mij altijd nog
bijgebleven); ik was 8 of 9 jaar.
Op een zondagmiddag (kermis)
liepen Bouwen en Strooker bei
den bars kijkende met tussen
hen in een man die blijkbaar te
diep in het glaasje had gekeken.
Met ontzetting zag ik dat ze de
man aan weerszijden stevig bij
zijn schouders vasthielden. Ze
brachten hem naar het cachot in
het oude raadhuisje. Uiteraard
trots dat ze dit klusje geklaard
hadden. Het pand van Bouwen
is later gesloopt en thans staan
er 2 riante huizen.
Het volgende huis bood onder
dak aan het gezin Krimp. Dat
waren vader en moeder de
kinderen Jo, Bertus, Marie en
Jaap. Men had een winkel met
textiel, die naar de toenmalige
begrippen 'goed liep'. Daarnaast
was Krimp kleermaker van
beroep. Hij was een goed vak
man en zodoend had hij nog
aardig wat te doen. Men kon in
die tijd, financieel gezien, voor
vrijwel hetzelfde geld een kos
tuum door hem laten maken of
kopen in een kledingzaak.
Het lange huis ernaast werd
bewoond door Jn. Spaansen met
dochter Aagje. Een vrome man,
die z'n bedrijf overgedaan had
aan zoon Kees. Hij voelde zich
te goed om niets te doen, maar
had helaas geen liefhebberijen.
Dus dan maareen paar
Cultuur-historische Vereniging Scoronlo - Catrijp - mei 2007
