Een blok basalt Aan de Hargerzeeweg in een bosje tegenover de Pirolavallei ligt al jaren een groot brok basalt, een basaltblok. Dat weet ik omdat ik in mijn jeugd er met mijn vrienden vrijwel dagelijks speelde. We bouwden er hutten, klommen in de bomen en het blok was een soort oriëntatiepunt in ons speelgebied. We konden het toentertijd met z'n allen niet van zijn plaats krijgen. Daarna heeft het er altijd maar gelegen. Nu, bijna zestig jaar later ben ik toch eens gaan uitzoeken hoe dat blok daar gekomen is. Eerst het gebied. Gezien vanuit Hargen, de buurtschap waar ik woon, ligt het stuk steen links van de Hargerzeeweg en voor de splitsing naar Camperduin en naar Hargen aan Zee. Het gebied is ongeveer 1.4 ha (14.000 m2) en werd in het jaar 1910 nage noeg geheel geëgaliseerd en omgespit tot een spitdiepte van 40 cm. Het was de bedoeling dat het bouwland zou worden en erf. Dë zeer magere grond werd bemest met kunstmest, er werd entaarde* aan toegevoegd en ingezaaid met lupine* en ser- radella*. De gewassen kwamen slechts plaatselijk in plukken op en het jaar daarop werd er weer ingezaaid. Daarna werd er een jaar haver verbouwd. Het was allemaal geen succes en in 1919 is het terrein beplant met tweejarige Oostenrijkse dennen (Pinus nigra var. austriaca) en gemengd loofhout waaronder prunus, esdoorn en berk. Van de dennen, ook wel Zwarte dennen genoemd, staan er nog een aantal hoewel er regelmatig een omvalt door aanvreting van de dennen scheerder. De dennen leveren geen dennen hout, al doet de naam dat wel vermoeden, maar grenenhout van de Pinussoorten. Wereldwijd zijn er daarvan zo'n honderd soorten bekend. Op het terrein bevindt zich nu een redelijk uit gebalanceerde vegetatie van o.m. mossen, kamperfoelie, helm, struikheide, klaversoorten en diverse grassen. Het terrein was oorspronkelijk bedoeld om er een boswach terwoning op te richten met bijbehorend erf en tuin. Dat is duidelijk niet doorgegaan. Een en ander had niets van doen met het basaltblok. Langs de Hargerzeeweg zijn ook nog zeedennen (Pinus maritima) geplant in die tijd. Die zijn inmiddels allemaal verdwenen. Dan de weg. Zoals bekend gaat de Hargerweg in Hargen over in de Hargerzeeweg die op zijn beurt na de splitsing in noorde lijke richting uiteindelijk over gaat in Hondsbosscheweg en in zuidelijke richting aansluit op de Hargerstrandweg. Die splitsing is nodig om het westelijker duin met een hoogte van bijna 36 meter te omzeilen. Paden die door het duin toe gang tot het strand geven lopen ontstaan daar waar de minste hindemissen zijn. Tussen 1932 en 1934 zijn de strekdammen P.N. 4, P.N. 5 en P.N. 6 aangelegd. De P.N. 6 ligt nagenoeg in het verlengde van de strandafgang van Schoorl aan zee. De andere twee liggen noordelijker. Het benodigde mate riaal voor die strekdammen werd aangevoerd over de Hargervaart en per werkspoor naar het strand. Die werksporen werden soms verlegd en zo ontstonden bredere paden. In 1939 is langs zo'n werk spoorpad als de Hargerzeeweg een fietspad aangelegd. Dat is nu het huidige voetpad. Cultuur-historische Vereniging Scoronlo maart 2006

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 2006 | | pagina 13