naar genoegen een plekje te
creëren. De werkplaats waar hij
bijkans 50 jaar het eerzame vak
had uitgeoefend werd nu een
bescheiden kantoortje. De ram
melende naaimachine en zoe
vende uitpoetsmachine maak
ten plaats voor polissen en
papieren van allerlei slag.
Achter was de stal van de geit.
Die werd omgebouwd tot gara
ge en waar de sik vele jaren
onderdak had genoten stond nu
een bejaarde auto. Naast zijn
huis was een smal akkertje. In
de zomer liep daar zijn geit te
mekkeren. Broer Klaas en zus
Alie kochten dat perceeltje en
lieten er een huis op bouwen.
Het huis aan de Onderweg ver
kochten zij aan de heer Koning.
Wij verkochtende Haardstede'
aan de heer van Meer. De boer
derij was matig onderhouden
maar van Meer heeft er iets
moois van gemaakt.
Toen Klaas en Alie ook verhuisd
waren, was de uittocht van de
Onderwegsche vrouwtjes com
pleet. Er woonde niemand meer
op de oude stek. Wel werd met
algemene stemmen besloten dat
het'kransje' onverminderd door
zou gaan. Dat gebeurde dan
ook, zij het, dat er vanaf
toen fietsen en auto's aan te pas
kwamen. Jaren kwamen en gin
gen en omdat er nu eenmaal
niets bestendig is op de aardbo
dem werd de club kleiner en
kleiner. Steevast werd echter
iedere verjaardag gevierd.
Tenslotte bleven alleen buur
vrouw de Klerk en Bertha over.
De laatste tijd verbleef onze
oude buurvrouw in Lauwershof
en in zo'n geval is het met de
gezondheid niet zo best.
December 2004 viel voor
'Naatje' het doek.
Bertha (zij was de jongste) is nu
nog alleen over en inmiddels 90
jaar.
Met iets van weemoed denkt
ze nog wel eens terug aan de
leuke traditie die 60 jaar heeft
geduurd.
Piet Bijl
