Oh, liefje
Liggend in bad naar buiten kijkend
zag ik Groet.
Hoe gelukkig scheen de zon
op de kale, glanzende bomen. Het groen van een den
en de blauwe lucht erachter zo helder als de stem
van Delier - een enkel wit wolkje erin.
Verdiept als ik raakte in dit beeld en speciaal
in de weerspiegeling ervan in het water
waarin ik lag als in een wieg zag ik
mijn adem lichte rimpels jagen door de takken.
Aéter het glas blies de wind het uitzicht minder afstand in.
Groet, kompas voor mijn gevoel,
cardanisè opgesteld dit keer want onderworpen
aan de kraéten van buiten, binnen en herinnering.
Ik liet het tot mijn lippen stijgen, kon ervan drinken.
Langzaam besloeg de ruit en werd het water stoffig.
rt a luns*:.
óiidem
'mmct
Elly de Waard
Uit: Kennemerland in tekst en beeld.
'De afstand'; De harmonie Amsterdam 1978 HU
Cultuur-historische Vereniging Scorolo nov. 2003
In de zomer veranderde ons
leven als de familie ons op den
buiten kwam bezoeken.
Mijn grootmoeder (actrice) arri
veerde met mijn oom (kunst
schilder) in de Messerschmidt.
De naam deed iets heldhaftigers
vermoeden dan de overdekte
scooter op drie wielen die voor
reed. Als we buiten zaten hoor
den we het ding achter de rode
beukenhaag aankomen. Het
geluid was de opmaat voor een
nieuw scenario. Want als het
helse motortje, dat vanaf
Amsterdam de oren van de inzit
tenden had verdoofd even
nasputterde en tenslotte zweeg
op de dam die over de beek naar
ons erf leidde, had mijn vader
zijn bril afgezet, het boek dat hij
zat te lezen terzijde gelegd en
mijn moeder aangekeken met
een veel betekenende blik alsof
er een weersverandering
opkomst was. Voor het huis
klapte de deksel van de
Messerschmidt open als de cock
pit van een jachtvliegtuig dat net
een noodlanding had uitgevoerd.
De twee achter elkaar zittende
reizigers verhieven zich en stap
ten - als uit het bad - over de
rand, stram in de benen van de
zithouding waarin ze de reis
hadden doorstaan.
Hiermee deden stad en cul
tuur hun intrede. Het was de
inleiding voor een nieuw toneel
stuk, waarin mijn grootmoeder
de hoofdrol was toebedeeld. De
ontspannen sfeer was verdwe
nen. Wij - kinderen - weken van
het tweede naar het derde plan.
'Lief? Lief! De kat is lief' scham
perde mijn grootmoeder als we
