Het schaakleven en de
Schoorlse toppers
Bovenste foto:
Ter gelegenheid van
bevrijdingsdag,
5 mei 1965,
heeft de schaakclub
een praalwagen
gemaakt.
Waarop vlnr:
Cees de Jager,
Joop Verkoren,
Marius Slot
en Jaap de Boer
Onderse foto:
J.J. Groot,
voorzitter 1976-1981
Ruben Lorsch, Onno Polet die
ook nog twaalf jaar voorzitter
geweest is, Jan Nunnink en ten
slotte noem ik nog het laatst aan
gemelde lid Rob Helmholdt. Ik
sluit niet uit dat ik iemand ver
geten ben.
Voor zover ik kon nagaan zijn er
ooit maar twee dames lid
geweest. Een mej. van der
Woude van de Omloop, ze is in
de zestiger jaren secretaris
geweest en later mevr. Lameris.
Een door mannen gedomineerde
wereld dus. Gelukkig was bij de
jeugd wel altijd behoorlijk aan
loop van meisjes.
Het schaakleven bestond
hoofdzakelijk uit de zogenaam
de Interne Competitie. Eén maal
in de week werd door leden
onderling een door de wedstrijd
leider vastgestelde partij ge
speeld van acht tot elf a twaalf
uur middernacht!
Afhankelijk van het aantal
leden en wensen geformuleerd
op de jaarlijkse ledenvergadering
werd een indeling gekozen die
aan het einde van het seizoen
een clubkampioen moest
opleveren.
Ook buiten de schaakstukken
om ging het er soms best wel fel
aan toe. Zo gebeurde het eens
dat een lid, als dissident bij de
schaakclub Bergen opgestapt, al
enige tijd op zijn tegenstander
zat te wachten. Deze had gemeld
dat hij wat verlaat zou zijn. Toen
hij uiteindelijk binnenkwam
begon hij een gesprek met een
serveerster. Dit leidde tot toene
mende opwinding bij de wach
tende. Na het uitwisselen van
een aantal wederzijdse onaange
naamheden verliet de eerste defi
nitief de zaal en voldeed zijn
contributieschuld per post door
een in het jaar daarvoor verdien
de boekenbon te retourneren.
Over de contributie is altijd
wel wat gesteggel geweest. In
1960 haalde een voorstel tot con
tributieverhoging tot 2,- per
maand het nauwelijks. "Kunnen
we niet een loterij houden?",
vroeg het lid de Jong zich af.
Ook later werd door leden die
contacten hadden waardoor
materiaal goedkoop aangeschaft
kon worden de contributie laag
gehouden. Veel geld was ook
niet nodig, want al die jaren
behoefde er nooit zaalhuur
betaald te worden! Terwijl het
best wel voorkwam dat een ser
veerster alleen maar moest blij
ven om de paar laat overgeble
ven schakers te bedienen. Dat de
contributie toch uiteindelijk
opliep tot 100,- voor seniorle
den had te maken met prijzen,
bekers, medailles en saldo vor
ming. "Kunnen we niet eens een
toernooitje organiseren?", vroeg
Ruben Lorsch zich af. Het is er
niet van gekomen. Wel vierde in
1982 De Viersprong groots zijn
dertig jarig bestaan.
Oud-Nederlands kampioen
Jan Hein Donner kwam naar
Schoorl om een simultaan te spe
len. Toen bleek ook dat toenma
lig burgemeester Bernard een
goed schaker was.
Als clubkampioen kwam je
vaak dezelfde namen tegen.
Pianoleraar Johan van Loo en
Jaap de Boer hoofdzakelijk in de
zestiger jaren. Later in de zeven
tiger jaren, incidenteel Rob Boer
en Ruurd Mulder maar langdu
rig de als dertienjarige aangetre
den Erik van den Berg uit
Bergen. Een fanatiek speler ook
lid van de schaakclub Bergen en
iedere dinsdagavond gebracht en
gehaald door moeder en hond.
Menig zucht van verlichting is
geslaakt toen Erik om studie
redenen vertrok waardoor ande
ren weer een kans maakten. Na
van den Berg pakte Rein
Morrema zijn kans (1989). Een
Cultuur-historische Vereniging Scorolo nov. 2003
