20 cent vergoed. Er moest wel één maal per jaar geoefend wor den. De kosten daarvan bedroe gen tussen de ƒ10,- en 15,-. Een grote verbetering: aansluiting op de waterleiding In 1923 werd de gemeente aange sloten op het net van het Provinciaal Waterleiding Bedrijf. Een grote sprong voorwaarts want dit verhoogde de beschik baarheid van bluswater. Voor die tijd, maar daarna onge twijfeld ook nog wel, werd gebruik gemaakt van putten. Dat dit aantal door de tijd heen uitbreiding behoefde was wel duidelijk. Zo gaf de gemeente 6 april 1911 toestemming tot het slaan van vier putten. Toen de brandweer gebruik kon maken van het waterleiding net werden er tien brandkranen geplaatst. Het Provinciaal Waterleidingbedrijf stuurde een nota voor deze tien te leveren en te plaatsen brandkranen met daarnaast 40 spruitstukken ten bedrage van respectievelijk ƒ1020,- en 740,-. Daarbij bracht het PWN nog 50,- voor een onderhoudsabonnement in reke ning. Dit betrof dan de tien brandkranen. Loodgieter Haasbroek uit Alkmaar kwam in december 1922 zelfs met een nota van 324,40 waarbij o.a. in rekening werd gebracht twee koperen opzetstukken met dubbele uitlaat voor brand kranen a ƒ85,75, twee straalpij- pen a ƒ10,50 en vier maal 25 meter linnen slang voor 110,- En zo belanden we in de "moderne" tijd, we schrijven nu 1923. De oprichting van de vrij willige brandweer van Schoorl en Groet werd een feit. 1 Één schelling heeft dezelfde waarde als zes stuivers. 2 Eigenlijk de buurtschappen van Schoorl en Camperduin, Groet valt hier buiten. 3 Schoorl en Groet waren in die tijd nog niet gefuseerd! 4 Waar vroeger gereformeerd stond moeten we nu (Nederlands) Hervormd lezen.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 2002 | | pagina 8