Carrie Laan
Jfcy,S'f/H
Abdtje
OiAtiom
meegeleefd. Soms hielpen de
buren bij het afleggen. Ik heb dat
zelf ook wel gedaan voor een oude
buurvrouw van ons. We woonden
toen op de Voorweg. Ze had jaren
voor een hul gespaard, tegen ons
had ze steeds gezegd dat ze die
hul op wilde als ze dood was. We
hadden haar in de kist met haar
nieuwe hul op. De familie vond
het zonde van de hul, ze wilden
dat wc haar oude hul opzetten.
Nou ik zeg, als ik dat huiletje eraf
haal, dat nieuwe huiletje. Ik zeg,
dan leg ik haar weer terug in der
bed, dan moeten jullie maar zien.
Het was daar allemaal heel krap,
ze moest uit een hoekie komme en
dan langs een trappie. We moesten
haar bijna rechtstandig vervoeren
om haar eruit te krijgen. Ik had
haar evengoed weer in haar bed
gedouwd nou toen hoefde het niet
meer. Later kwam de begrafenis-
vereniging St. Barbara.
Die bestond ook uit vrijwilligers.
Sinds die tijd deed ik het
niet meer."
Er is nog veel meer te vertellen
over kleurrijke mensen, huizen die
in de brand vlogen, geld dat werd
gestolen. Over die uit Camperduin
die nog ruiger waren dan die uit
Petten, over de zee
Voor het huis van Dongelmans
links ome Bertus Druyven en Tinus
Dongelmans, de eigenaar van het huisje
op de achergrond en later van
de boomkwekerij
Cl ITl I K HISTORISCH»: VEREN-ICING SCORONLO *>20
