De geschiedenis van de Kring van Vrienden van de Hondsbossche rlftJ hebben meegemaakt, of die pal achter de dijk wonen of wel eens een zware storm op zee hebben doorstaan. Het is een zegen dat die bedreiging door de zee buiten ons zorgengebied is komen te val len. Gelukkig maar dat tegen woordig de zee bij het strand hoort. Dat langs de zee wandelen de geest tot rust en bedaren brengt. Dat 'aan zee' een plaats is voor dichters, schilders en herin neringen (1). Bij veel vrienden van de kring speelt echter de Portret van jhr. Cornelis van Foreest (1817-1875). Onder zijn leiding als dijkgraaf van het hoogheemraadschap van de Hondsbossche kreeg de zeewering in 1872-1877 in grote lijnen zijn huidige, stoere aanzicht. Cornelis van Foreest was ook heer van Schoorl, Groet en Kamp. In periodiek nummer 13 werd de Jelgersma van der Hoop Stichting belicht. In dit nummer besteden we aandacht aan de Kring van Vrienden van de Hondsbossche, opgericht in 1981. Bij harde wind of zelfs bij zware storm zijn er nog maar weinig mensen die zich zorgen maken over het geweld van de Noordzee. Misschien verlaat de vanzelfspre kende gerustheid even de mensen die de ramp van 1953 van nabij dramatiek die uitgaat van de Zee een grote rol. Of, iets nauwkeuri ger gezegd, de dramatiek die uit ging van de Noordzee op de bewoners van Holland en die zich heeft geconcretiseerd in het ver schijnsel De Hondsbossche. De Hondsbossche zeewering vormt de kunstmatige bescher ming tegen de Noordzee. Het onderhoud en het beheer is bij het Hoogheemraadschap Uitwaterende Sluizen in Noordhollands Noorderkwartier te Edam in geschiedenis terug te voeren naar 1555. Eerst werd de verdediging tegen de zee gevoerd met uitgangspunt van landin waartse verdediging. We kennen allen nog wel de drieslag de Waker, de Dromer en de Slaper. Naderhand en heden is het begin sel van de verdediging: houden wat je hebt. Door de eeuwen zijn daar zeer velen op intelligente, vernuftige en vastberaden wijze mee bezig geweest. Techniek en inzicht hebben zich onder dreiging van dat buitenwater sterk ontwik keld. De hollanders hebben daar naam mee gemaakt. En ook in cul tuurhistorisch opzicht kunnen we spreken van een specifiek land schap achter de weringen dat daardoor gevormd is. Kortom, deze roemruchte zeedijk bevat een rijke geschiedenis van mens en water. Cultuur historische Vereniging Scoronlo

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 1999 | | pagina 14