De geschiedenis van de Kring van
Vrienden van de Hondsbossche
rlftJ
hebben meegemaakt, of die pal
achter de dijk wonen of wel eens
een zware storm op zee hebben
doorstaan. Het is een zegen dat
die bedreiging door de zee buiten
ons zorgengebied is komen te val
len. Gelukkig maar dat tegen
woordig de zee bij het strand
hoort. Dat langs de zee wandelen
de geest tot rust en bedaren
brengt. Dat 'aan zee' een plaats is
voor dichters, schilders en herin
neringen (1). Bij veel vrienden van
de kring speelt echter de
Portret van jhr. Cornelis van Foreest
(1817-1875).
Onder zijn leiding als dijkgraaf van
het hoogheemraadschap van de
Hondsbossche kreeg de zeewering in
1872-1877 in grote lijnen zijn
huidige, stoere aanzicht. Cornelis van
Foreest was ook heer van Schoorl,
Groet en Kamp.
In periodiek nummer 13 werd de
Jelgersma van der Hoop Stichting
belicht. In dit nummer besteden
we aandacht aan de Kring van
Vrienden van de Hondsbossche,
opgericht in 1981.
Bij harde wind of zelfs bij zware
storm zijn er nog maar weinig
mensen die zich zorgen maken
over het geweld van de Noordzee.
Misschien verlaat de vanzelfspre
kende gerustheid even de mensen
die de ramp van 1953 van nabij
dramatiek die uitgaat van de Zee
een grote rol. Of, iets nauwkeuri
ger gezegd, de dramatiek die uit
ging van de Noordzee op de
bewoners van Holland en die zich
heeft geconcretiseerd in het ver
schijnsel De Hondsbossche.
De Hondsbossche zeewering
vormt de kunstmatige bescher
ming tegen de Noordzee. Het
onderhoud en het beheer is bij het
Hoogheemraadschap
Uitwaterende Sluizen in
Noordhollands Noorderkwartier
te Edam in geschiedenis terug te
voeren naar 1555. Eerst werd de
verdediging tegen de zee gevoerd
met uitgangspunt van landin
waartse verdediging. We kennen
allen nog wel de drieslag de
Waker, de Dromer en de Slaper.
Naderhand en heden is het begin
sel van de verdediging: houden
wat je hebt. Door de eeuwen zijn
daar zeer velen op intelligente,
vernuftige en vastberaden wijze
mee bezig geweest. Techniek en
inzicht hebben zich onder dreiging
van dat buitenwater sterk ontwik
keld. De hollanders hebben daar
naam mee gemaakt. En ook in cul
tuurhistorisch opzicht kunnen we
spreken van een specifiek land
schap achter de weringen dat
daardoor gevormd is. Kortom,
deze roemruchte zeedijk bevat een
rijke geschiedenis van mens en
water.
Cultuur historische Vereniging Scoronlo