Australisch Camperdown inderdaad vernoemd naar zeeslag Victoria Begin dit jaar heb ik, na het adres via de Australische Ambassade te hebben gekregen, een brief met vele vragen aan de plaats Camperdown in de staat Victoria in Australië verzonden. Onder andere vroeg ik of hun plaats soms naar de zeeslag in 1797 bij Camperduin vernoemd was. Als bijlage bij deze brief had ik een stuk geschiedenis over de buurtschap Camperduin en over de gemeente Schoorl bijgevoegd, alsmede ansichtkaarten, folders van 'De Dijk te Kijk', Oorlogsmonument Schoorl, VVV Schoorl-Groet-Camperduin, Westfriese Omringdijk, kaartje Noord-Holland 1300 en lesbrief 'Dijk te Kijk' (Engels). Via de Directeur van 't gemeentebestuur van Camperdown ontving ik onlangs ondermeer het volgende antwoord: 'We hebben zeer zeker een connectie met uw woonplaats, omdat in feite de naam van onze gemeente van de zeeslag afkomstig is. De plaats naam kwam van Lord Viscount Duncan, destijds de Britse graaf van Camperdown. Hij verkreeg de titel in 1797 na de 'Slag bij Camperduin'. Ons Camperdown is een op zichzelf staande gemeente met 3700 inwoners. Ik sluit verscheidene brochures in. ansichtkaarten, een folder voor toeristen, en enige rapporten van het gemeente bestuur die meer over onze gemeente vertellen. Een van de 'schatten' in de vergaderzaal van het gemeentebestuur is een vlag (het wapen van Onslows). door Lady Onslow op zijde geschilderd voor haar man Sir Richard, die onderbevelhebber was bij de slag van Camperduin op het vtaggeschip Monarch. Als u ooit Australië zou bezoeken, zouden we erg blij zijn om u in ons Camperdown te verwelkomen". Uit het vele materiaal dat ik uit Camperdown ontving, en uit encyclopedieën welke ik raadpleegde, stelde ik het volgende samen over het gebied. Goudkoorts in Australië Halverwege de vorige eeuw bestond Australië nog uit een aantal Engelse koloniën, die voor het grootste deel bewoond werden door veeboeren. Het bericht dat er in de Amerikaanse staat Califomië goud gevonden was, bracht het land helemaal uit zijn evenwicht. De mogelijkheid dat er ook in de Australische bodem schatten te vinden zouden zijn deed de goudkoorts oplaaien en inderdaad werden er in 1850 ten westen van Sidney goudkorrels gevonden. Kort nadien werden ten noordwesten van Melbourne drie grote goudaders ontdekt. De steden stroomden leeg; handelaars, ambtenaren en zeelui trokken vol hoop naar de goudvelden. Uit alle delen van Australië, Europa en zelfs Amerika, kwamen goudzoekers naar de staat Victoria. In 1861 was Victoria met meer dan een half miljoen inwoners, op een totale bevolking van meer dan 1 miljoen, de dichtsbevolkte kolonie van Australië De latere staat Victoria werd als kolonie gesticht door mensen uit Tasmania, die al snel begonnen te protesteren tegen hun afhankelijkheid van Nieuw Zuid-Wales. Victoria Gothic Clock Tower 1897 werd een zelfstandige kolonie, met Melbourne als hoofdstad. Aan de voet van de bergen Leura en Sugarloaf ligt een leuk plattelandscentrum, dat diensten verleent aan een uitgebreid gebied. Het Port Phillip gebied van de New South Wales nederzetting werd spoedig als een ideale plek voor vestiging bevonden. De heren Batman en Fawker stichtten er de plaats Melbourne In 1836 ontlaadden de gebroeders Manifold schapen en goederen in Point Henry bij Geelong - deze schapen waren de eerste in het gebied te westen van Geelong. Na een gevaarlijke reis vestigden zij zich uiteindelijk op land bij het meer Purrumbeta De eerste hut werd in 1839 gebouwd. Dit was de voorloper van het landgoed Purrumbete Homestead. Spoedig namen ook vele anderen stukken land in gebruik, en bouwden de huizen van blauw natuursteen die er nog steeds zijn, bijvoorbeeld Talindert, Larra, Titanga, Meningoort en Wiridgill. De namen van hun eigenaren komen op veel manieren voor in de gemeente, die ongeveer 5 kilometers van de tegenwoordige lokatie begon, op een plek bij het oude Timboon House (vroeger een hotel). De naam was Timboon, zo genoemd vanwege de grote hoeveelheid mosselschelpen, hetgeen bewees dat dit voedsel bekend was bij de Aborigenen (vroegere inheemse 1

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 1993 | | pagina 3