Wat 100,- in 1827 waard was Voor Comelis Waagmeester, openbaar notaris, residerende te Schoori, kantoor te Alkmaar compareerden Jan Bas, landbouwer, wonende in de gemmente Schoorl, dewelke verklaarde verkocht te hebben aan Abram Borst, broodbakker, wonende te Oudkarspel: Een woonhuis, erf en tuin, met ongeveer 6 roeden land, staande en gelegen in de gemeente Schoorl, bekend de erven van Jan Visser ten Oosten en de diaconie ten westen esi, blijkens proces-verbaal van een publieke verkoop op den 6 maart 1827. De verkoop is geschied voor de som van één honderd gulden. Getuigen zijn Jan Muntjewerf, onderwijzer en Gerrit Koster, zonder beroep. Opmerking: Aan registratiekosten was f 5,04 betaald. Waarschijnlijk was dit pand in Aagtdorp gelegen. J. Muelink. Groet Met de kerk van Groet was het probleem van een geheel andere aard. Het belangrijkste euvel dat zich hier voordeed, was de buitenafwerking van de kerkwanden. Wanneer er aan de binnenzijde een pleisterlaag is aangebracht met een beperkte doorlaatbaarheid voor damp, zal er voor gezorgd moeten worden dat de muur aan de buitenzijde goed kan uitademen. Gebeurt dat niet, dan zal er zich veel vocht in het muurwerk gaan ophopen, met uiteindelijk veel schade aan zowel de binnenpleisterlaag als aan het metselwerk zelf. In Groet heeft men te maken gehad met een kerk waar vochtproblemen een grote rol hebben gespeeld, waardoor er waarschijnlijk besloten is om de kerk dan maar te gaan bepleisteren met een zo dicht mogelijke pleisterlaag. Dat dit het ook niet is, daar is men waarschijnlijk wel achter gekomen en heeft men die pleisterlaag er weer afgehakt, om daarna de kerk aan de buitenzijde wit te schilderen. Nu heeft verf een voor die toepassing vervelende bijkomstigheid: zij sluit de muur af en laat geen damp door. De gevolgen bleven niet uit en men heeft in Groet besloten om de verflaag te gaan vernieuwen. De verfleverancier had daarvoor een goed produkt beschikbaar, doch helaas beantwoordde ook die afwerklaag niet aan de gestelde eisen. De gevolgen bleven niet uit: de binnenbepleistering kwam los van de muur en ging scheuren vertonen, terwijl ook de houten vensters schade door verrotting opliepen. Bij het nu uitgevoerde herstel hebben wij gekozen voor het het vernieuwen van zowel de binnen- als de buiten afwerking van de muren. Dit hield in dat de pleisterlaag aan de binnenzijde moest worden afgehakt om daarna opnieuw te worden gepleisterd om dan afgewerkt te worden als witpleisterwerk, evenals dat in de kerk van Schoorl werd gedaan. De buitenzijde van de kerkmuren zijn van verf ontdaan door deze schoon te stralen met grit. Na het plaatselijke herstel van het metselwerk is er een drielaagse afwerking met een minerale muurverf aangebracht. Het voordeel van dit verfsysteem ligt in het feit dat de verf zich moleculair gaat verbinden met de steenachtige ondergrond, waardoor de dampdoorlatendheid maximaal wordt, terwijl ook de hechting zeer groot is. Albladderen van deze verf kan niet plaatsvinden. Ook is er een preparaat toegevoegd waar door regenwateropname wordt voorkomen. Voor het interieur van de kerk van Groet was aanvankelijk een plan ontwikkeld om de situatie ter plaatse van het orgel ingrijpend aan te passen. De bedoeling was om een compleet orgelbalkon aan te brengen. Hierdoor zou een betere bereikbaarheid van het orgel worden gerealiseerd, terwijl ook het functioneren van het balkon voor bijvoorbeeld een koor aanmerkelijk zou worden verbeterd. Ook hier hebben de beschikbare gelden een streep door de rekening gehaald en hebben wij moeten volstaan met een beperkte aanpassing van het orgelbalkon door de trap naar het orgel op een aangepaste wijze te plaatsen. Ook al heeft de beperking welke de subsidie-situatie waarin de gemeente Schoorl zich geplaatst ziet een rol gespeeld ten aanzien van enkele wensen voor wat betreft bepaalde interieur-onderdelen, toch heb ik het gevoel dat de kerkelijke gemeente Schoorl, Groet en Camp een tweetal geslaagde restauraties heeft over te dragen aan een volgende generatie. Het aansluitend restaureren van de twee kerken is een opmerkelijke prestatie, welke een proficiat zeker op zijn plaats doet zijn. T. H. de Haan, restauaratie-architect. 5

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 1993 | | pagina 7