Restauratie van de kerken in Schoorl en Groet afgerond Medio 1987 ontstond het contact tussen mijn bureau en de hervormde gemeente van Schoorl en Groet, middels de toen pas opgerichte Stichting Behoud Kerkelijke Gebouwen in Noord-Holland. Dit contact, dat gebaseerd was op het onderzoeken van de onderhoudstoestand van de beide kerken, resulteerde in het verstrekken van opdrachten voor het opstellen van restauratieplannen voor de beide kerken, welke opdrachten gedateerd werden op 11 december 1987. Onzerzijds werd van beide kerken een nauwkeurige opmeting van de bestaande toestand gemaakt, welke in een tekening werd weergegeven. Hierbij is tevens een onderzoek uitgevoerd naar de constructieve gebreken welke herstel nodig hadden. Er kwam al vrij spoedig aan het licht dat in constructieve zin de kerk van Schoorl eerder aan herstel toe zou zijn dan Groet, aangezien de balklaag waarop de toren rust vergaan was. Op termijn zou het niet denkbeeldig zijn geweest dat de toren in zijn geheel van zijn draagconstructie naar beneden zou zijn gevallen. Na uitvoerig overleg met de Kerkvoogdij werd besloten om als eerste de kerk van Schoorl onder handen te nemen en zo mogelijk aansluitend de kerk van Groet te restaureren. Bij een eerdere restauratie werd in de kerk van Schoorl een binnenbepleistering aangebracht van een samenstelling welke het noodzakelijke transport van damp belemmerde. Dit had tot gevolg dat het in de muur aanwezige en ontstaande vocht niet aan de binnenzijde kon verdampen. De gevolgen hiervan zijn onvermijdelijk het van de muur lospersen van de pleisterlaag, het zogenaamde "bewijs- effect". Ook was het jammer dat de wanden om welke redenen dan ook op een zeer ruwe wijze werden afgewerkt. Behalve de verrotte balken waarop de toren rust, was het ook duidelijk dat het glas-in-lood van de vensters volledig aan vervanging toe waren. De loodprofielen waarin de ruitjes waren gevat waren zodanig verouderd, dat deze bij het uitvoeren van reparaties vaak gingen breken. Nodig was het om de beglazing zogenaamd te "verloden". Dat wil zeggen dat alle ruitjes uit de loodstrips gehaald moeten worden, om daarna schoongemaakt en opnieuw in lood gevat weer herplaatst te worden. Dat is een heel karwij, dat uitgevoerd is in het glazeniers-atelier in Leeuwarden. De restauratie betrof in hoofdzaak het verwijderen en opnieuw aanbrengen van de binnenbepleistering, het herstel van de vergane delen van de houtconstructie en het schilderen van het interieur van de kerk. In mijn visie is een restauratie het meest geslaagd wanneer men na de restauratie aan de buitenzijde niet of nauwelijks kan zien dat er een restauratie heeft plaatsgevonden. Dat is in Schoorl goed gelukt, alhoewel het in mijn bedoeling heeft gelegen de achter de kerk aangebouwde consistoriekamer te voorzien van een kleurbehandeling op het metselwerk. Dit had als doel deze uitbouw, welke niet past bij de kerk maar qua materiaal er te dicht bijkomt, los te maken van de verschijning van de kerk. Hierdoor zou de kerk veel meer als een harmonieus geheel zich kunnen presenteren. Financiële beperkingen hebben deze verbetering tot nu toe op een afstand gehouden. Voor de uitvoering van de werkzaamheden in de kerk, heeft de aannemer de gehele kerkruimte voorzien van een werksteiger, waardoor de wanden zowel als het gewelf goed bereikbaar werden. Tijdens de werkzaamheden aan de wanden kwam aan het licht dat de balken waarop de kerkkap rust in de muur aan de zuidzijde door verrotting vrijwel waren vergaan. Om nu te voorkomen dat de meerwerkkosten onaanvaardbaar hoog zouden uitvallen, hebben wij besloten om alle balken te voorzien van zogenaamde sleutelstukken, welke een dragende functie vervullen voor de trekbalken. Het alternatief zou zijn geweest het compleet vervangen van in ieder geval de helft van alle balken. Het aanbrengen van de sleutelstukken leek ons een beter alternatief, dat qua vormgeving zeer goed past in deze kerkruimte. Met het samenstellen van het nieuwe kleurenschema voor de kerk van Schoorl heb ik mij laten leiden door restant van de oorspronkelijke kleuren die op de trekbalken zijn teruggevonden en de sterke kleur waarmee het orgelfront een dominante rol speelt in het geheel. Witte Kerkje te Groet 4

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Scoronlo: uitgave van de cultuurhistorische vereniging Scoronlo | 1993 | | pagina 6