De Roode Leeuw te Schoorl
liet hotel-café "I)e Roode .eeuw" te Schoorl zal zeker aan weinigen onzer medereizigers onbekend zijn. Gelegen
aan de Westzijde van de hoofdweg, de Heereweg genaamd, aan de achterzijde toegang gevende tot de befaamde
speeltuin (waarachter het nog meer bekende steile zandgat!) in de kern van het dorp, schuin over het raadhuis,
het voormalige raadhuis en de kerk, heeft het er alle schijn van of die "Roode Leeuw" moet wel vanouds de
dorpsherberg en misschien wel vele eeuwen lang de enige dorpsherberg geweest zijn.
"De Roode Leeuw" draagt, gelijk het een oude, gerenommeerde dorpsherberg pleegt te betamen, een uithangteken
of -bord. Wij zouden nu, mogelijk wel naar analogie van het wapen van Holland, dat toch ook een rode leeuw is,
eigenlijk deze overbekende wapenfiguur daarop verwachten, maar dat is hier geenszins het geval. Het uithangteken
van de Schoorlse Roode Leeuw is voorzien van een min of meer natuurgetrouwe kopie van de voorstelling, welke
wij ons van de koning der dieren te midden van de lianen der wildernis maken, met dien verstande, dat deze
leeuw, in plaats van door de schilder van de normale bruin-gele kleur voorzien te zijn, inderdaad wat gepronon
ceerd rossig is uitgevallen!
Het komt mij voor, dat het hier beschreven uithangte
ken zijn ontstaan te danken heeft aan de 19de, zo
mogelijk zelfs aan de 20ste ecuwse romantiek in de
schilderkunst en dat de oude dorpsherberg in vroegere
tijden steeds een fiere rode wapenleeuw gevoerd
heeft, zo'n soort monsterfiguur, die met de natuurlijke
leeuw eigenlijk niet veel meer gemeen heeft dan
gelijkheid in het aantal van zijn ledematen. De vraag
rijst daarbij tevens welke wapcnlceuw hier bedoeld
kan zijn. Bij het doen van een keuze zou de leeuw
van Holland op het eerste gezicht werkelijk een goede
kans maken en anders misschien een plaatselijk wa
pen.
Gaat men echter bij het min of meer officiële werk
over de gemeentewapens te rade (1.), dan moet er
noch van Schoorl, noch van Groet, een gemeentewa
pen bestaan hebben, dat hier tot voorbeeld strekken
kon. toch blijkt de hier genoemde bron, wat althans
Groet aangaat, toevalligerwijze niet betrouwbaar, want
deze voormalige gemeente heeft tot het einde van
haar bestaan een eigen wapen gevoerd, vastgesteld
door de Hoge Raad van Adel d.d. 22 October 1817 en
Het wapen van Groet.
Het wapen van Schoorl.
zijnde "van goud beladen met een staande leeuw van
keel, vergezeld en point van een lambcl van 3 pen
dants van lazuur" (2.).
Dat van Schoorl, hetwelk eerst in de moderne lijd is
vastgesteld (3.), kan bezwaarlijk rechtstreeks tot voor
beeld gestrekt hebben. Trouwens, dit laatste wapen,
dat niet zo erg gelukkig is uitgevallen, schijnt, als ik
het wel heb, voor een belangrijk deel geïnspireerd te
zijn door het zo juist beschreven gemeentewapen van
Groet.
2