34.
Toen juffrouw Huuskes ging trouwen,
mochten de kleuters op een platte boeren
wagen op receptie in Alkmaar. Bij het feli
citeren kregen de kleuters een glaasje ran
ja en een klein prentje, wat natuurlijk als
een kostbaar kleinood nog jaren bewaard
werd. Een kinderhand was (toen nog)
gauw gevuld!
De “Bewaarschool”
Ook was er rond 1930 voor lange jaren
een kleuterschool in gevestigd. Dat heette
toen de Bewaarschool. Vroeger ging je
van de kleuterschool naar de "grote"
school. Tegenwoordig ga je na groep 1 en
2 naar groep 3 van de basisschool. Het
klinkt anders, maar is in feite hetzelfde.
De kleuters van rond 1940 zaten bij
Juffrouw Wegdam en Juffrouw Huuskes.
Enkele namen van de kinderen waren
Betsie Joon, Ellie Visser, Marrie de
Krijger, Greetje van Baar, Marietje van
Leeuwen, Annie Laan, Annie Ploeg, Rietje
Brink, Japie Laan, Rinus Dekkers, Harrie
Stammis, Pim Peppelenbosch. Die zijn, als
ze nog leven, nu mensen van ruim 80 jaar!
daarover zouden wel een paar blad
zijden volgeschreven kunnen worden.
Een opmerkelijk feit is wel, dat daar op 6
april 1953 de feestelijke receptie was bij
gelegenheid van de priesterwijding en
Eerste H. Mis van Simon (frater Manuel)
Schilder, een priesterzoon van de weduwe
Schilder, die op Sportlaan 15 woonde
Aan de familienamen is te zien, dat de
kinderen van alle gezindten door elkaar
zaten. Dat kwam omdat er in het dorp
maar één kleuterschool was
Sommige al weer wat oudere meisjes
mochten als een soort "hulpjes" wel eens
helpen op 't schooltje. Dat vonden Lies
Swinkels en Janny Brink heel leuk, zoals
ze jaren later wel eens vertelden. Helpen
met kringspelletjes ("zakdoekje leggen"),
matjes vlechten en kleurpotloden slijpen.
Jaren later zag ik de juf als mevr. Van de
Bogaard-Huuskes weer terug als be
stuurslid van de onderwijsbond CNV
Kring Alkmaar, die vergaderde in het
De heer M.A. Magielsen was bijna 25
jaar, tot zijn pensioen, "polderbaas". Hij
heeft tijdens die periode gewerkt onder 3
dijkgraven, nl. P. Tromp, H. Stuijt en J.C.
van Langen. Toen hij in 1947 in dienst
trad, werd hij mede door de Tweede
Wereldoorlog geconfronteerd met een
enorme achterstand in onderhoud van pol
derwegen, waterlopen en gebouwen. De
waterstand in de polder was een groot pro
bleem. Ook de ruilverkaveling en de bouw
van veel woningen eisten voortdurende
waakzaamheid. Het planten van bomen
had zijn bijzondere aandacht. Boeren be
klaagden zich over de waterstand op hun
land. Zo kwamen ze zelfs bij hem thuis
klagen, soms bij de voor- én achterdeur
om als voor- en tegenstanders hun gelijk
te bepleiten. Ook kwam er een nieuwe
vergaderzaal bij het gemaal aan de
Huygendijk. In het museum aldaar is op
indrukwekkende wijze te zien, hoe wij nu
Terug
Maar we dwalen af, we gaan weer terug
naar de Sportlaan.
Naast het straatje kwamen nog enkele
huizen. Ik herinner mij de volgende bewo
ners familie Besteman, Van Langen, een
politieman, familie Magielsen en een do
minee.
Gulden Vlies. In datzelfde horecabedrijf
ontmoette ik in 1963 het Waardse kleuter-
jochie Pim, die als Drs. P. Peppelenbosch
voor een volle zaal een lezing gaf voor
Schola Publica met als onderwerp
"Educatief Toerisme".
“Polderbaas”
M.A. Magielsen
