26.
1936 van een Chevrolet kreeg hij de vaart
erin. ,,Een Chevrolet, met een laadvermo
gen van vijf ton. Middenin de jaren dertig,
dat was voor die tijd een opmerkelijke in
vestering." Piet vermoedt dat enkele voor
uitstrevende tuinders opa aan geld hielpen.
'Noordender herenboeren', zoals hij zegt.
Kostschool
Moeder Trien zat niet bij de pakken neer.
Zij stuurde de jongste drie kinderen naar
een kostschool. Jaap (geboren in 1934) en
Piet (1936) vertrokken naar Voorhout,
Annie (1939) ging naar Bergen. ,,We
moesten een vak leren, dat zei moeder",
weet Piet. Aan de Bisschoppelijke
Nijverheidsschool volgde Piet de opleiding
voor elektricien. ,,Jaap en ik zaten daar al
lebei. Jaap zat een klas hoger, hij was twee
jaar ouder."
De periode in het Zuid-Hollandse dorp, ten
noorden van Leiden, duurde drie jaar. De
Bisschoppelijke Nijverheidsschool in
Voorhout heette eerst het Sint Gerardus
Gesticht Schoonoord. School en internaat
waren opgericht door de
Broederscongregatie Onze Lieve Vrouw
van Zeven Smarten. ,,Ik zat daar drie jaar.
Eén keer in de maand mocht je een week
end naar huis. Of het streng was? Streng
maar goed. Een mooie tijd? Ja, dat moest
wel." Hij leerde veel bij de monniken.
Zoals goed schrijven, links en rechts.
Grote slag
De expediteur reed vooral op de groente
veilingen in Noord-Scharwoude en Broek
op Langedijk. Ook kwam hij wel in De
Streek, het toenmalige tuindersgebied tus
sen Hoorn en Enhuizen. Het uitbreken van
de Tweede Wereldoorlog luidde een zware
periode in voor het bedrijf. Een grote slag
was het overlijden van de man met wie het
allemaal begon. Piet Oudeman stierf in
1941, op 46-jarige leeftijd.
,,Longkanker. De dood van opa kwam
niet onverwacht." Als weduwe kwam Trien
Oudeman-de Boer er alleen voor te staan,
In de krant
Met zijn aanwinst haalde Oudeman al snel
de krant. Op 7 oktober 1936 schreef de
Schager Courant over een ongeval in
Heerhugowaard waarbij 'den expediteur P.
Oudeman' was betrokken.
Het volledige bericht luidt:
Dinsdagmiddag ongeveer één uur stond de
negenjarige Jb. Bes nabij de school van
den H. Dionysius aan den kant van den
weg, toen terzelfder plaats de vrachtauto's
van de firma Komen aan de Draai en die
van den expediteur P. Oudeman van het
Noordeind elkander passeerden.
Van laatstgenoemde auto kreeg het jonge
tje van de haak, die dient om het achter-
schut op te houden, een klap tegen het
hoofd. Het kind sloeg tegen den grond en
werd in ernstigen toestand opgenomen en
naar de woning van den gemeentegenees
heer vervoerd'.
'Nadat een verband was aangelegd, kon
vervoer naar de ouderlijke woning plaats
vinden. Tegen den avond werd ons nog
medegedeeld, dat het patiëntje het goed
maakte.
„Gelukkig", glimlacht Piet in de kantine
om de laatste zin.
met vijf kinderen. De oudste was Paulus,
toen 18 jaar; de jongste - Annie - was net
twee jaar geworden.
In de overlijdensacte van Piet Oudeman
wordt 'landbouwer' als beroep genoemd.
Dat wijst erop dat hij zijn agrarische be
zigheden had voortgezet, naast het trans-
portwerk. Officieel gold expediteur kenne
lijk niet als zijn hoofdberoep.
Trien Oudeman zette de vrachtwagenrijde-
rij voort, zo goed en zo kwaad als dat
ging. Met hulp van velen, ongetwijfeld.
Ook met de tuinderij ging zij door. In de
boeken van het kadaster wordt zij na de
dood van haar man 'landbouwster' ge
noemd.
Vijf jaar was Piet Oudeman toen zijn vader
overleed. Heeft hij herinneringen aan
hem? Aan De Zicht schuift Piet naar voren
en kijkt vooruit. De klok met het opschrift
'miljonair' wijst bijna half drie aan. ,,Een
keer ben ik met 'm mee geweest naar het
ziekenhuis in Amsterdam. Verder zou ik
het niet weten."
