11. het Westland. Hij volgde daar een cursus voor tuinbouwer. Tegen zijn biechtvader had Jo gezegd: 'Als ik cum laude slaag dan zal ik priester worden. Zo heb ik dat met mijzelf afgesproken'. Er slaag de niemand cum laude, alleen Jo. Dus zo gezegd, zo gedaan. Jo ging naar de paters van de Heilige Familie. Daar is hij een jaar of twee geweest om vervolgens naar Arcen te gaan bij de Paters van Mariannhill. Jo had het er erg naar zijn zin maar toen moest hij geopereerd worden aan zijn pijnlijke hoofd. Het zou een heel ge vaarlijke ingreep worden. De overste zei tegen Jo: 'Dat mag je niet doen. Je moet gewoon met je studie ophouden, het is te zwaar voor je'. Dat betekende het einde van Jo's priester-studie. Terug in het ouderlijk huis vond Jo dat hij dan toch maar een vrouw moest zoeken. Al snel kwam hij in contact met Johanna Blom. In eerste instantie woonden ze bij moeder Blom, die voor alles zorgde in huis. Ook voor het eten. Op zekere dag vroeg ze aan Jo of hij al goed gewend was. 'Ja', zei Jo. 'Maar ik zou toch wel graag hebben dat mijn vrouw eens voor mij kookte'. Dat mocht. Vrede-Oord in de oorlogsjaren De dag waarop Niek Weel en Leen Schilder, afkomstig uit Berkhout, trouwden, 28 april 1936, viel zo ongeveer samen met de dag waarop vader Piet en moeder Grietje de boerderij verlieten voor een woning aan de Sportlaan. Niek en Leen zijn met hun ge zin de tweede generatie Weel op Vrede-Oord geweest: Gré, Piet, Jan, Louis en Nico. Gré, de oudste, is religieuze geworden in Nieuwe Niedorp. Zij overleed jong, op 16 december 1981. Louis was na eerst kapelaan te zijn geweest in Volendam, jarenlang pas toor in Brazilië. Na zijn terugkeer was hij onder meer waarne mend pastoor in de Dionysiusparochie en nu is hij alweer enige tijd pastoraal werkzaam vanuit De Rijp in een groot aantal pa rochies eromheen. Piet is vaders opvolger geworden. Eerst samen met broer Jan, maar al gauw ging Jan verder met een eigen kip- penbedrijf aan de overkant van de Plempdijk, waar hij op Molenweg 10 een woonhuis bouwde. Nico werkte in de glas tuinbouw in het Westland. Daarna had hij een eigen bedrijf in Elst, Gelderland Tot zijn 89e heeft Niek nog op de boerderij gewoond bij zijn zoon Piet. Meewerken deed hij tot zijn 75 e. Een breuk van een heup door een ongelukkige val in een putje bij het schoonspuiten van de stal maakte daar een ongewild einde aan. De vier laat ste jaren van zijn leven heeft hij nog door gebracht op Hugo Oord, waar hij op 93-ja- rige leeftijd is overleden. Op zijn overlij- densprentje staan in enkele woorden zijn leven en zijn levensinstelling ten voeten uit getekend. Twee dingen vallen daarbij het meeste op: de betekenis die hij voor zijn gezin heeft gegeven aan de naam Vrede- Oord en de betekenis die de boerderij heeft gehad in de oorlogsjaren en daarna als toe vluchtsoord. "Geboren en getogen op de boerderij 'Vrede-Oord' blijft hij ons bij als een man, die zijn leven in dienst gesteld heeft van vrede en eensgezindheid in zijn gezin, vaderland en wereld. Dat schreef vader in de laatste wilsbeschikking, die hij zijn kinderen naliet. In de donkere jaren van de crisis en de Tweede Wereldoorlog bouwde hij aan die vrede. Zijn kinderen werden geboren, maar altijd was er plaats voor jonge mannen, die moesten onderdui ken om aan de handen van de bezetters te ontkomen. Evacués vonden een plaatsje in het hooi en kinderen uit de grote stad, die op Vrede-Oord kwamen aansterken, von den hier een goed toevluchtsoord. Dit heeft banden geschapen, soms voor het leven. Drie weken voor zijn dood gaf hij ons een papiertje met de tekst, zoals hij die op de rouwcirculaire wilde hebben: 'Door in je leven goed te leven, kun je anderen een voorbeeld geven. Iemand, die het leven zo beleeft, die heeft niet voor niets geleefd.' Een paar namen van hen die op Vrede- Oord in oorlogstijd een veilige plek heb ben gevonden, zijn zoon Piet nog bijgeble ven: "Jan Kraakman uit Heiloo onttrok zich als achttienjarige aan de dienstplicht tijdens de bezetting door onder te duiken. Priesterstudent Jan Peters vond om heel Het gezin Weel begin jaren '60. Boven vlnr: Louis, Jan, Piet, schoonzus Gré Langekamp en Nico. Onder: vader Niek, Gré, moeder Leen Weel-Schilder Album fam. Jo Weel.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2021 | | pagina 13