10.
standdeel van de lijst van zeventien priesters, negen broeders en
veertig zusters, die genoemd zijn in het jubileumboekje.
Vier van de dochters Weel gingen als 21-jarige naar het klooster:
Anna, Grietje, Aagje en Trien; twee als 19-jarige: Engeltje en Ma;
één als 18-jarige: Afie. Géén van hen is uitgetreden. Op 5 juni
1977 vierden vijf van hen in Heerhugowaard hun kloosterjubi-
leum, resp. 60, 50 of 40-jarig. Ook Ma en Trien waren daarbij
aanwezig.
Het heeft niet veel gescheeld of ook Marie was naar het klooster
gegaan. Zij had haar keuze al gemaakt, toen haar vader haar erop
heeft gewezen dat zij door te trouwen met een weduwnaar met
vier kinderen ook "goed werk" zou doen. Vader Weel was een
klant van Hendrik Kager,
die vanuit het Verlaat voor de LTB de boeren langs ging met be
stellingen van o. m. veevoer en kunstmest. "De kinderen hebben
een moeder nodig en de weduwnaar een vrouw", zei vader Weel.
En zo trouwde de 20-jarige Marie met de 36-jarige Hendrik.
Samen kregen ze nog eens vijf kinderen. Op 25 februari 1934 is
Hendrik Kager overleden, Marie bleef achter met negen kinderen
in de leeftijd van 7 tot 18 jaar. Op advies van haar vader en met
zijn financiële steun begon zij een manufacturenzaak in
Heerhugowaard-Noord. Er werd op 15 juni 1934 door vader Weel
een perceel grond gekocht van Trijntje Vormer, weduwe van
Cornelis Vormer, in Heerhugowaard Noord, nu Middenweg 554.
Hierop werd een huis met winkel gebouwd, dat zou uitgroeien tot
de bekende manufacturenwinkel van Marie's zoon Piet Kager, la
ter de fietsenzaak van Edwin Groen.
Zus Geertje Weel, moeder van negen kinderen, heeft eveneens
haar sporen verdiend als middenstandsvrouw. Zij trouwde op 4
mei 1926 met bakker Cor Rood en runde jarenlang de bekende
winkel aan de Middenweg 237.
Hoe vonden de jongens hun bestemming?
Zuster Margaritis ofwel Trien, de jongste van allen, heeft als ne-
gentigjarige in 2003 op cassettebandjes
herinneringen opgehaald aan haar twaalf
broers en zusters. Vader Pieter bezat in de
jaren waarover Trien vertelt, ook twee
boerderijen met weilanden in de directe
nabijheid. In 1917 liet hij aan de spoorlijk
naar Obdam de stolp Oostdijk 59 bouwen
voor zijn oudste zoon Jan, die in 1918
trouwde met Maria van Diepen. Jan kocht
deze boerderij in 1946 van zijn vader.
Tegelijk werd Cor de eigenaar van de St.
Jozeph-hoeve, Berkmeerdijk 15, waar
sinds 1969 zijn zoon Sjaak Weel is geves
tigd. In de boerderij van Jan heeft nog en
kele jaren hun zoon Jan geboerd voordat
hij in 1962 deze verkocht aan de broers
Piet en Jan Loos. Jan en zijn vrouw
Margaretha Borst emigreerden naar
Canada. De stolp is in 2003 gesloopt.
Over broer Jan, boerend op Oostdijk 59 en
getrouwd met Ma van Diepen, en over
Cor, boerend op Berkmeerdijk 15 en ge
trouwd met Sijtje Dekker, zegt Trien over
haar broers als huurders van vader: "Jan
was een beetje een aparteling. Niet in de
ongunstigste zin van het woord, maar hij
kon niet zo goed boeren. Als het Kerstmis
was moesten Jan en Cor allebei met de
huur komen. Jan had elk jaar pech. Dan
was het met de varkens, dan met de koei
en. Cor zei dan altijd: "Vader, een beetje
minder voor Jan hè". Vader vond het goed.
Moeder ook. Als ze maar vrede houden",
was moeders wens altijd." Mooi is dat ze
hier ook verwijst naar de naam van de
boerderij.
Over Niek, de opvolger op Vrede-Oord:
"Hij is nog een tijd op studie geweest aan
het Bisdom. Het is hem niet gelukt. Ze zei
den dat hij te langzaam was. Zelf geloof ik
dat hij een goede priester geworden zou
zijn. Maar Niek werd naar huis gestuurd.
Hij ging rustig aan het werk en heeft ver
schillende meisjes gehad. Hij kon de ware
niet vinden. Niek zei wel eens: 'Alle mei
den gaan naar het klooster'. Niek is pas in
de dertig getrouwd. Hij heeft Leen
Schilder gekregen en vijf kinderen. Dat
kwam dus goed af."
Over broer Jo: "Jo was een laatbloeier.
Omdat hij maar geen geschikte vrouw kon
vinden ging hij op 23 jarige leeftijd naar
Zr. Alberica (Anna) en Zr. Margaritis (Trien) met hun
zussen Geertje Rood-Weel en Marie Kager-Weel.
Album fam. Jo Weel..
