34.
Carla, jij komt toch ook al uit een
horeca-familie?
Nou, meer uit een onderwijsfamilie, maar
door Gerrit kwam ik in de horeca terecht.
De kriebel voor 't onderwijs kwam later
wel terug en toen de Pater Jan
Smitschool mij vroeg om in te vallen
(waar onze jongens op zaten), heb ik dat
dan ook gedaan. Dat werd vaker en va
ker, maar uiteindelijk één dag in de
week. Dat deed ik tot 2013 en was erg
leuk. Ik kon gemakkelijk een dag voor de
klas staan en daarna naar mijn bedrijf.
Dan was ik van 's morgens 8 tot 's nachts
aan het werk, maar dat gevoel had ik
niet. Voor mij is dat onderwijs een soort
kreeg ook een nieuwe naam: 'Bar-gezel-
lig'. Die naam had ik gekozen om aan te
geven wat er gebeurde! Op een gegeven
moment kwamen er ook jongeren mid-
getgolfen en die kwamen dan lekker aan
zitten. Dat was een leuk inkomen.
In de volksmond bleef het onder de oude
naam 'midgetgolfbaan Heerhugowaard'
bekend staan, maar onder de jongeren
werd het 'Bar-gezellig' en dat wilde ik
ook juist! Je kon lid worden van de mid
getgolfclub maar er waren er die lid wa
ren omdat de bar gezellig was en je lek
ker op het terras kon zitten. Ze kwamen
bijvoorbeeld op zaterdag, op de zondag
middag... dat was voor hen een lekker
uitje en dat werd alleen maar groter en
groter, dat idee sloeg best wel aan! Wat
in mijn voordeel werkte, was dat ze mij
al uit de horeca kenden: voorheen heb ik
in de weekenden ook wel gewerkt bij
'Heilig' achter de bar én ze kenden Gerrit.
Wat voor bezoekers kwamen er toen jij
begon?
Toen ik erin dook, was het eigenlijk me
teen het begin van het seizoen, dat was in
juni 1980. Ik kreeg contact met Ton de
Boer, lid van de midgetgolfclub van Siem
de Haan. Hij kon mij van alles over het
bedrijf vertellen: Hoe werkt dat met jullie
club? Wat doen jullie? Toernooien, hoe
regelt zich dat? Ik wilde beginnen, maar
had geen idee hoe. Daar had ik niet veel
verstand van en Ton maakte me wegwijs
in die wereld. De club lag het eerste jaar
stil, maar gaf mij de ruimte en een jaar
later draaide het volop. Het trok aan,
want men zag de gezelligheid. De men
sen van de club van Siem de Haan kwa
men, maar ook veel gezinnetjes.
Het werd uiteindelijk een landelijk ge
beuren! Met districtskampioenschappen
en zelfs Nederlandse kampioenschappen,
dat was een mix van korte baan en lange
baan (in Heerhugowaard was een korte
baan). We moesten ons houden aan re
gels, de baan was aangemeld bij de bond
en speelde via de regels van de bond.
Dus je mocht geen leuk kasteeltje of
bruggetje ergens plaatsen. Dat is nog
steeds zo. Ook: als de bond zegt 'die hin
dernis moet weg', dan moet dat. Er was
op een gegeven moment een wipje, maar
die moest eruit, anders kon je niet meer
meedoen met wedstrijden.
hobby: een ander gaat tennissen en ik ga
een dag voor de klas staan. Dat was erg
leuk
Was er op een gegeven moment ook
personeel?
Ik ben begonnen met Annelies Mul, maar
later werkte ik alleen met vakantieperso-
neel, met scholieren. We waren open van
maart tot eind oktober en in de winter
was het dicht. Dan kon ik invallen bij
Gerrit in de horeca en dat vond ik heer
lijk, zaterdagavond in De Heer (van
Jericho). Voor onze kinderen was het ook
wel lekker dat ik in de winter thuis was.
Afsluiten en opstarten waren wel altijd
lastige periodes, dan moest ik mezelf
weer omschakelen.
Op een gegeven moment ben je gaan
uitbreiden, kan je daar iets over vertel
len?
In 1984 was ik bezig met mijn eerste
Carla en 'haar' cluppie in de jaren '80
