■w
In de winter als de vorst zijn intrede had gedaan en het ijs dik
genoeg was, ging de schoolgaande jeugd via landerijen, tuin
derijen en sloten weer van school naar huis. Over sloten en ak
kers en grippels, het ging onder de kreet "schuin over".
De naam van de school was "Het Goddelijk Kind". Daar er
bijna geen verkeer was, kon iedere leerling van de eerste t/m
de zesde klas veilig naar school. Nu noemen we het groepen.
De klassen waren groot en hoog. CV was nog niet uitgevon
den. Er stond een joekel van een kolenkachel in de hoek. Mart
Dekker (tevens petroleumboer) was 's morgens de school-
machinist en kachelman.
De haan op de kerk had niet het genoegen om
ouders waar te nemen bij de school. Kinderen
kwamen lopen of een enkeling op een veel te
grote fiets. Eens per jaar kwam moeder op
school. Ja, als dokter Sikkema de leerlingen
ging "doorlichten", voor eventuele gezond
heidsafwijkingen. Menig schoolplein voetbal
wedstrijdje zal op het netvlies van de koperen
haan gestaan hebben. Voorafgaan door de altijd
traditionele toss. Wie het laatste gaatje tussen
twee klompen dicht maakte, mocht beginnen
met het uitkiezen van de medespelertjes. Dat
minste "sterspelertje" werd altijd als laatste ge
kozen. Wat sneu! Was er toen al discriminatie?
Het meeste schoeisel was van hout, vaak voor
zien van een klompenbandje. Een noodoplos
sing voor de gebroken kap. Niet direct nieuwe
klompen, daar er toen nog geen kinderbijslag in
moeders huishoudknip zat tussen de stuivers.
Door de grote ruiten van de school, had je uit
zicht op de spoorlijn Heerhugowaard-Hoorn.
De haan had dan grote rookpluimen van de
stoomlocomotief waargenomen.
Alleen het huis van de familie Jan Stoop was in
beeld. Deze woning stond midden tussen de ak
kers. Menigeen had het over het pad van Breed.
Er was ter hoogte van de Oostertocht een knik
in de weg. Bij deze knik was een opslagplaats
voor klinkers (niet voor medeklinkers). De
Waarder sprak over de steenhoop. Asfalt was
nog niet in beeld. Het wegdek van bijna alle
wegen was van stenen. Enkele wegen en paden
waren zelfs onverhard. Ook het laatste gedeelte
van de Kabel, tussen de Oostertocht en de Jan
Glijnisweg, nu de Beukenlaan, was
onverhard.
Vele generaties hebben de klassen
doorlopen. Diverse grootouders, kin
deren, en kleinkinderen waren hier
leerling. De schoolzolder was jaren
lang een onderkomen voor voortrek
kers, verkenners en welpen. Sint
Ignatius was de patroon van de scou
ting. De zolder van de school heeft
voor vele jongeren een symbolische
stempel in hun leven gezet. De west
kant van de zolder was voor ontspan
ning.
,n
Vj*l
Het gezinsvervangend tehuis "De Dreef', verkocht in 1994. De eige
naar was de Stichting "Nehemia" het Pastoraal begeleidingscentrum.
Een foto uit 1913 van de nog niet verharde Hondenweg, nu Van Veenweg.
Centraal de katholieke lagere school Het Goddelijk Kind waarvan een beeldje
op de voorgevel prijkte. Links het huis van de hoofdonderwijzer en rechts het
patronaatsgebouw. De school kreeg in 1973 de naam Pater Jan smitschool,
genoemd naar oud-leerling Jan Smit die als missionaris naar Nieuw-Guinea
ging en daar in januari 1965 werd vermoord. Het huis van de hoofdonderwij
zer werd in de jaren 60 en 70 gebruikt door de scouting en later was op de bo
venverdieping een jeugdhonk, genaamd Het Anker. Nu is het woonhuis.
