ttö,
P
Toestemming voor het het gevolg van de 'wildgroei' in aantal en
gebruik van een wapen vormgeving van vrij gekozen wapens zo
als hierboven al eerder werd vermeld. De
figuren op het schild toonden in het alge
meen wel enig verband met de familie,
het genootschap of de bestuursvorm waar
voor ze dienden, maar waren niet zelden
raadselachtig.
19e eeuws
Sierksma laat zien dat het meest gekozen
symbool voor een wapenschild de leeuw
is, in waardering gevolgd door heiligen,
de kruisvorm, vogels en planten. Zo ziet
men met name de reiger in het wapen van
Heerhugowaard en in dat van Ankeveen.
De figuren (de zogenaamde 'stukken') in
het Heerhugowaardse wapen verbeelden
aspecten van de polderhistorie. Bij de
Rechts: drooglegging van De Waard ging het im-
Het logo in 2005 mers om de winning van bouwland, liefst
ten behoeve van de graanteelt. Daarmee
verdween het grote viswater van o.a. de
blauwe reiger. Het antwoord op de vraag
of deze economische verwachtingen inder
daad zijn uitgekomen, kan men het ant
woord vinden in het gedicht 'Het Wapen
van Heerhugowaard'(zie elders) dat ik
schreef in het jubileumjaar 2004 als deel
nemer aan een voor het publiek openge
stelde wedstrijd.
Het wapen van Heerhugowaard zoals af
gebeeld in het boek van Sierksma dateert
uit de 19e eeuw. De vormgeving is verre
van fraai (zie afbeelding) hoewel volgens
de heraldiek verder correct. Onderhand
zijn tal van wapens in den lande in de
loop van de tijd "gemoderniseerd", zoals
ook met ons wapen is gebeurd.
Van wapen naar logo
Menigmaal werden ten behoeve van de
gemeentelijke administratie stempels ver
vaardigd met daarin figuren die waren
ontleend aan het gemeentewapen. Dat is in
het verleden ook gebeurd in
Heerhugowaard. Dit "stempel staat ook op
de jubileum-munt die in 1979 is uitgege
ven. Dezelfde afbeelding treft men nu aan
op de omslag van "De Overhaal".
Uiteindelijk heeft in Heerhugowaard het
"oude" gemeentewapen zijn plaats als
huismerk van de gemeente moeten afstaan
aan een moderne variant: het logo. Daarbij
heeft de ontwerper de voorschriften van
de heraldiek ver achter zich gelaten. Een
verband met de historie is niet meer te
herkennen. De moderne tijd vraagt om een
andere stijl, dat is duidelijk. Artistieke
vrijheid op het gebied van vorm- en kleur
keuze is daarvoor geboden. Er is dan ook
een logo in gebruik genomen dat zonder
terughouding eigentijds kan worden ge
noemd. De reiger is weliswaar onherken
baar geworden, maar dat hoeft tegenwoor
dig geen bezwaar te zijn. Waar het om
gaat is een prettig ogende figuur in zowel
kleur, lijn als in uitstraling.
8 December 1936.
drz _y\'z:zA->/zzjizAz/.xx.J ztan
/Cf
- XxXxfSZ. &ZZX- XX/x. &nx.
beschikkende op het aan Ons gericht request Tan den
Baad der Gemeente Heerhugowaard, proTinoie ïoordholland, om
te worden bevestigd in het gebruik ran een wapen;
Gelet op het beBluit van den Souvereinen Vorst van
24 December 1814, no. 32 en op het Koninklijk besluit Tan den
23 April 1919, staatsblad no. 181;
Op de voordracht van Onzen Minister van Justitie van
den 4 December 1936, Berate Afdoeling A, Ho. 909;
HNDBNH GQBDGHVOHDBH BH VBHSTAAHï
de Gemeente Heerhugowaard, provincie Noordholland, te beves
tigen in het gebruik van een wapen, waarvan de beschrijving
luidt als vulgt:
In azuur een gouden korenschoof van vijf aren tussohen
twee toegewende reigers van natuurlijke kleur, gebekt en gepoot
Tan goud, allea op een grasgrond geplaatst.
Onze Minister van Justitie is belast met de uitvoering
van dit besluit,
a-Gravenhage, den 8 December 1936,
(get. I LHÜLMI HA,
De liinister van Justitie,
(get.) Van Schaik»
Overeenkomstig het oorspronkelijke,
De secretaris-generaal by het Departement van Justitie,
(get.) J,F, de üeyere.
Voor eensluidend afschrift,
De Secretaris-Generaai voornoemd,
HEERHUGO W AARD
