leen de twee grote ovens van ons en bakker Simon
Dekkers werden gebruikt."
"Missie-animatie"
Als we bladeren in het gedenkboek van onze lagere
school, dat in 1987 verschenen is bij het 75-jarig be
staan, schenkt zij veel aandacht aan de moord in
1965 op de 34-jarige pater Jan Smit, de Waardse
missionaris wiens naam de lagere school Het
Goddelijk Kind aan de Van Veenweg is gaan dragen
sinds 1973. In leeftijd verschillen zij en Jan Smit
maar een paar jaar. Ze zijn van dezelfde schoolgene-
ratie. Niet zonder emotie memoreert zij in dit ver
band de 31 missionarissen die in 1964 in Congo zijn
vermoord, waaronder veertien kruisheren. Vijf van
hen waren geboren en getogen in Uden, de klooster
plaats waarmee zij al zo lang vertrouwd is.
Op de vraag hoe ze ertoe gekomen is als 19-jarige te
kiezen voor een missiecongregatie, vertelt ze hoe
sterk in haar jeugd de "missie-animatie" is geweest.
Er kwamen aantrekkelijke boekjes en blaadjes in
huis zoals Groeten uit de Missie. Preken en verhalen
van pater Does "met zijn indrukwekkende baard"
hebben haar belangstelling voor de missie aange
wakkerd. Cor Does, geboren in Heerhugowaard, was
- net als Gré later - verbonden aan de
Missiecongregatie van Steyl, waarvan de mannelijke
tak bekend staat als de paters van de S.V.D. Hij
preekte en vertelde met bezieling over zijn missie op
het Indonesische eiland Flores, waar hij vanaf 1937
werkzaam was. "Op de Gidsen-zolder is hij ons ko
men vertellen over zijn missie. Een enthousiaste
man, buitengewoon muzikaal. Hij leerde ons een
liedje van Flores met een dansje. Van het twee
stemmige liedje ken ik de melodie en de klanken
nog: eo - weo - weowinne."
Een extra stimulans was voor haar de aanwezig
heid van de zeven tante-zusters in het gezin van
haar moeder, Geertje Weel. Eén van hen was zus
ter Margaritis ofwel Trien Weel, die tot dezelfde
congregatie heeft behoord als Gré en als onder
wijzeres haar weg heeft gevonden op verschillen
de scholen in midden-Limburg (o. a. Horn,
Belfeld, Steyl en Baexem). Trien Weel overleed
in 2007 te Uden, 93 jaar oud.
Het gezamenlijke herdenkingsprentje van de H.
Professie van haar zeven tante-zusters koestert
Gré als een bijzonder familiedocument. "Het uit-
zwerven over de wereld is onze familie niet
vreemd. Ik heb het nog eens nagezocht. Van mijn
tante-zusters verbleef Agie [zr. Elize] in Brazilië,
Engeltje [zr. Ludwien] op Sumatra, Ma [zr.
Ursule] in Frankrijk en Egypte, Afie [zr. Martha]
op Borneo en vier jaar in een Jappenkamp,
Grietje [zr. Bartholomea] in Frankrijk, Ierland en
Afrika. Net als Trien is ook Anna [zr. Alberica]
dichter bij huis gebleven: Amsterdam en
Steenwijkerwold."
Muziek in het ouderlijk huis
De sfeer thuis en in de parochie was die van het
rijke roomse leven. "Ik was kabouterleidster en
bij de gidsen. Mijn vader had de Bijbel op de
vensterbank liggen, mijn grootvader ook. We
zongen thuis heel veel. Het mooiste
vond ik altijd als we tweestemmig het
Veni Creator Spiritus zongen. Een lied
waaraan ik nog meer ben gaan hechten
Deze foto met alle zeven tante-zusters Weel is
gemaakt op 5 juni 1977 in café Marlène in
Heerhugowaard tijdens het feest ter gelegenheid
van het 60-jarig kloosterjubileum van Anna, het
50-jarig jubileum van Grietje, Agie en Engeltje,
en het 40-jarig jubileum van Afie. Staande vlnr:
Zr Elize (Agie), Zr. Ludwien (Engeltje), Zr.
Martha (Afie). Zittend vlnr: Zr. Alberica (Anna),
Zr. Bartholomea (Grietje), Zr Ursule(Ma), Zr.
Margaritis (Trien). Fotograaf John Oud.
