25.
man, die schuldig is, opa reeds toegezegd voor andere hammen
te zullen zorgen, zoodat hij er geen schade van lijdt. Dankzij op
a's tactisch optreden is alles dus zeer goed afgeloopen en dwingt
ons aller respect af. Ook voor ons had 't funeste gevolgen kun
nen hebben, maar het geluk liet ons weer niet in de steek. Wat
die clandestiene slachtingen betreft, liep 't ook wel een beetje de
spuigaten uit. Binnen korte tijd zijn hier 25 schapen en 5 varkens
tot coteletten gemaakt en dit moest haast wel fout loopen. Opa
had den hoofdcontroleurs dan ook gezegd, dat hij 't niet deed om
er financieel beter van te worden, maar dat hij zoo moeilijk kan
weigeren, wanneer iemand z'n hulp noodig had en z'n belooning
slechts een paar pond vleesch of spek was, waar-van hij hun ook
een stukje van meegaf, maar hij zou hun waarschuwing terdege
in acht nemen en hier niet meer laten slachten. Dat hebben we
weer gehad en gelukkig is het alleen maar stof voor m 'n dagboek
geworden
Op 19 december wordt er in één van de boeten op de tochtakker
een koe geslacht. Na de middag komen er twee hoofdcontro
leurs, die door louter toeval op de hoogte van de slacht waren
gekomen. "Later vertelde opa ons het heele geval, dat als volgt
luidde: De hoofdcontroleurs waren op weg naar opa om te zien
of ze de beloofde hammen in ontvangst konden nemen, doch het
toeval wilde, dat juist bij 't pad een jongen stond te praten met
de bakker. De eerste had een groote gevulde zak bij zich, wat de
controleurs opviel en hem gelastten deze te openen en de inhoud
bestond uit koevet. Het gevolg was, dat de mannen hier naar toe
kwamen, maar opa wist van niets, maar het toeval wilde, dat de
eene slager den ander floot, wat de speurmannen in de gaten
hadden en de slachtplaats ontdekten. Opa heeft toen een tooneel-
rol gespeeld, die te lang is om te beschrijven, maar meesterlijk is
uitgevoerd en tot gevolg had, dat de ambtenaren de zaak weer
lieten rusten en met de Kerstdagen geen honger behoefden te lij
den, want een hoeveelheid vleesch en vet liet hunambtelijke
plichten varen en ook opa haalde z'n deel, dat uit 8 pond vleesch
en 8 pond vet bestond, wat hij ons met trots liet zien. Wat dien
huiszoeker betreft, was dit geen controleur, maar de eigenaar
van een dosis vet, die een veilige plaats zocht voor z'n kostbare
waar, zoodat er dus geen huiszoeking heeft plaatsgevonden.
Samenvatting en conclusie: De slagers blij, dat 't goed is afge
loopen, de hoofdcontroleurs verheugend op de heerlijke maaltij
den en opa gelukkig met het behaalde succes en het gehaalde vet
en vleesch, maar geslacht zal er niet meer worden, want ditmaal
liep 't goed af, een volgend maal kan 't verkeerd gaan. Of opa de
verleiding zal weerstaan, moet ik echter betwijfelen
Op 20 december komt het personeel van een locomotief bij de
boerderij. Het verhaal van opa is als volgt: "Hetpersoneel van
een locomotief wilde een eend koopen, doch opa had er geen zin
in hen een Kerstbout te verkoopen, maar ze waren al achter en
zagen de groote hoeveelheid kluiven. Of ze daar dan wat van
mochten hebben en opa gaf hun een stelletje beenen, waar ze
dolgelukkig mee naar de locomotief gingen en verzochten opa
mee te gaan. Vanuit ons raampje konden we toen het geval ver
der volgen. De mannen gaven opa een hand, klopten hem nog
eens op z'n schouder en klommen op de machine en toen ging 't
gebeuren. Zes maal werd een grooote briket naar beneden ge
worpen als dank voor de Kerstkluiven en na nog
maals Aujwiedersehen geschreeuwd te hebben, gin
gen de klanten verderop. Zes groote briketten ofte
wel een week stoken van de Wehrmacht: en was het
dus geen wonder, dat opa gelukkig was met deze
ruil en daarbij Oostenrijkers een pleizier gedaan te
hebben en brandstof onttrokken aan den vijand".
Op 28 december zijn er nieuwe onderduikers - een
spoorwegfamilie - in een boet van opa.
"Op 30 december hoorde ik mannenstemmen, die
een toon aansloegen, die te bedenken stond en ik al
gauw hoorde, dat er huiszoeking verricht werd. Ik
sloop toen naar beneden en nadat Piet gekeken had
of binten geen onraad was, vluchtte ik het land in.
Na 20 minuten waarschuwde Piet mij weer, dat de
kust veilig was. Direct informeerde ik, hoe 't afge
loopen was, maar gelukkig had opa hun weer zon
der last te hijgen, de deur uit weten te krijgen voor
elk 10 eieren, die ze de volgende week komen ha
len. Een emmer met vet en wat boter, dat in de kel
der stond, wilden ze meenemen, maar dankzij opa's
optreden zetten ze het weer netjes in de kelder. Het
waren mannen van de centrale recherche, die, naar
wij denken, gestuurd waren door eenige collega's,
die de vorige keer zoo lekker waren getracteerd en
nu ook eens kwamen kijken, wat er voor hun te ha
len was. Boeffes en boeffesmaat. Maar ze zijn niet
boven geweest en dat was het voornaamste en heb
ben we dus weer angstige momenten beleefd".
Op 10 januari 1945 komen er Duitse soldaten aan
de deur. "Ze eischten boter, kaas, eieren en melk,
maar opa gaf hun rake antwoorden en zei, dat ze
niks h-egen. 't Eind van 't liedje was, dat ze 20 ei
eren konden koopen en nog 6 meestoolen. Opa had
zich niet door hun brutaal optreden laten overrom
pelen, maar hun op dezelfde brute manier geant
woord, waarop zij probeerden hem bang te maken".
Op zondag 14 januari en 's avonds tegen zevenen,
toen er aan de deur gerammeld werd. "Er was een
stel Duitschers, die melk en eieren eischten. Ze tra
den heel brutaal op, maar opa vertikte 't om hun
wat te geven. Ze zetten toen een heele groote bek
op en opa antwoordde hun met nog grootere en
grovere woorden, waarop ze kwaad werden en zei
den, dat ze huiszoeking zouden doen. Maar wat opa
in z'n hoofd heeft, zit hem niet in z'n pet, want zelfs
deze bedreiging liet hem koud en bleef onvermurw
baar. Hij begon toen erg te vloeken en zei, dat hij
naar den Ortskommandant zou gaan en hier had
den de mannen respect voor, want toen zakten ze af
en had opa 't pleit gewonnen, want ze dropen af
zonder iets van hun gading te hebben begaan".
"Op 3 februari hoorden we dat er de vorige dag
