HET VERHAAL VAN TOOS
SCHOUTEN-DE BOER
Gemma Groot
53.
Toos Schouten-de Boer belde mij op een gegeven mo
ment, juli 2018, op. Ze wilde graag vertellen over
Manus Schouten. Dit naar aanleiding van het artikel in
"De Overhaal" van 2017, Kunstmest- en
Fouragehandel, De Volharding. In dit artikel vertelt Jan
Zwetsloot over zijn bedrijf, dat hij in 1958 van Manus
Schouten had gekocht. Het leek haar een goed idee om
het verhaal te vertellen vanuit de familie Schouten, zij
was tenslotte de schoon-dochter van Manus Schouten.
Hij was degene die het bedrijf had opgezet en uitge
bouwd. Ze had ook nog wat foto's en krantenknipsels
bewaard, die misschien wel interessant zouden zijn.
Kortom, op naar Toos Schouten-de Boer.
Wie is Manus Schouten?
Hermanus Schouten, is mijn schoonvader.
Een ondernemend man, geboren in 1888.
Zijn eerste vrouw, Guurtje Beers, over
leed vrij snel na het huwelijk, zij kregen
een kind, Annie. Daarna is Manus her
trouwd met Catharina Hoebe, zij kregen 6
kinderen: Guur, Trien, Nic, Grietje zij
overleed 10 maanden oud), Gré en
Bertus. Ook zijn tweede vrouw overleed
op 41 jarige leeftijd. De man van Toos,
Bertus, was toen 7 maanden oud. Daarna
is Manus voor de derde keer getrouwd
met Geertruida Beers, zij was dus de
stiefmoeder van alle kinderen.
Waar is Manus opgegroeid?
Manus is geboren in de Weere, in het
café: De Drie Heren. Daarna is hij na zijn
huwelijk aan De Draai in Heerhugowaard
gaan wonen, als vrachtrijder. Maar Manus
wilde graag iets voor zichzelf beginnen,
ondernemen. Hij heeft toen in 1918 De
Volharding gekocht, een melkfabriekje
aan de Middenweg bij de
Rustenburgerweg, dat vanaf 1902 tot
1912 in bedrijf was geweest en al langere
tijd niet meer gebruikt werd als melkfa
briek.
Waren er dan twee melkfabrieken aan
de Middenweg?
Ja, aan de overkant van De Volharding
stond het pand van Vita Nova, ook een
melkfabriek. Dat was vast de reden dat
De Volharding het niet heeft volgehouden
en gestopt is als melkfabriek in 1912.
Mijn schoonvader is in 1918 begonnen in
De Volharding met een fouragehandel.
Vita Nova is nog een melkfabriek ge
weest tot 1930, waarna het werd opge
kocht door de kaasfabriek Excelsior.
Manus Schouten heeft het pand van
Excelsior gekocht in 1940. Hij gebruikte
Vita Nova toen als opslag van spullen,
zoals een kunstmestbreker en zakken-
heffer.
Manus was ook vrachtrijder, hij had
dus een vrachtwagen?
Ja, hij vervoerde zijn spullen zelf naar de
boeren die zijn kunstmest of kippenvoer
nodig hadden. Hij liet de grondstoffen uit
Rotterdam komen. Meestal kwam er een
vertegenwoordiger naar Heerhugowaard
waar hij zijn grondstoffen bij kon bestel
len. Toen Manus in 1958 veertig jaar
grondstoffen van de fabriek in Rotterdam
had afgenomen, kreeg hij als cadeau een
schilderij
Manus had ook een paard en tijdens de
Toos Schouten -de Boer
