BEGRAFENISVERENIGING ST. BARBARA
Al meer dan 80 jaar in Heerhugowaard
Het was vroeger de gewoonte dat de uitvaart van een
overledene verzorgd werd door buren en/of kennissen.
Gaandeweg werd dat steeds moeilijker omdat niet ie
dereen in staat of bereid was om zich hier belangeloos
voor vrij te maken. Dat leidde tot allerlei problemen en
vaak tot ontevredenheid van nabestaanden omdat daar
door een uitvaart niet altijd op een waardige wijze werd
uitgevoerd. Dit werd vooral binnen de kerkgemeen
schappen gezien als een doorn in het oog. Zo ook in de
Dionysiusparochie in Heerhugowaard. Op initiatief van
de vereniging "Werkdadige Naastenliefde" werd in
1934 uit de verschillende standsorganisaties een comité
gevormd om te komen tot de oprichting van een
begrafenisvereniging.
Op 16 november van dat jaar werd een
oprichtingsvergadering gehouden in het
oude patronaatsgebouw aan de Hondeweg
(nu van Veenweg). Dit verenigingsge
bouw stond tussen de lagere school en de
oude Dionysiuskerk, op de plaats waar nu
de Dreef is aangelegd. Er waren welge
teld 51 personen op deze vergadering af
gekomen.
Het comité had al het nodige voorwerk
gedaan en er werd een voorlopig regle
ment gepresenteerd dat de goedkeuring
kon wegdragen van de toenmalige
Pastoor. Hierin was het belangrijkste art.
3, waarin de doelstelling stond beschre
ven: "De vereniging stelt zich ten doel om
zonder winstoogmerk en op waardige wij
ze de uitvaart van een overledene te ver
zorgen en om door onderlinge waarborg,
financiële lasten over de leden te sprei
den".
Op enkele wijzigingen na
werd het reglement aangeno
men.
Uiteraard moest de vereni
ging ook een naam hebben.
Gekozen werd net zoals bij
vele andere RK Uitvaart
verenigingen voor Sint
Barbara. Waarom is de naam
van St.Barbara zo vaak ver
bonden aan begrafenisvereni
gingen?
Het meeste dat we over haar
Begrafenisvereniging
St. Barbara Heerhugowaard
weten zijn de ontelbare legendes, zodat
we over haar werkelijke leven maar moe
ten raden. Bijna zeker weten we dat ze in
306 ten dode toe is gemarteld. Haar vader
had daartoe opdracht gegeven, omdat hij
het niet eens was met het Christen wor
den van zijn wonderschone dochter. In
een poging haar van het geloof af te bren
gen, liet hij haar opsluiten in een grote to
ren. Vandaar dat zij vaak met een toren
wordt afgebeeld.
Zij wordt echter ook vaak afgebeeld met
een kelk en hostie, verwijzend naar de
bijstand aan stervenden. Zij werd veel
aangeroepen door de christenen om een
rustige en vredige dood te mogen sterven.
Daarnaast is zij nog patrones van mijn
werkers, bouwvakkers, steenkappers, ar
tilleriesoldaten, klokkengieters, studenten,
kledenmakers, hoedenmakers en be
schermt ze tegen blikseminslag en brand.
Een indrukwekkende vrouw!
De eerste jaren van de vereniging:
Na de oprichtingsvergadering valt er heel
wat te regelen voor het bestuur.
Al op 21 nov. wordt de eerste bestuurs
vergadering gehouden. Hierin wordt als
eerste het reglement aangepast en goedge
keurd. Een van de veranderingen was o.a.
de bepaling wie als "alleenwonende per
soon" werd aangemerkt. Tevens wordt het
volgende besloten: "Bij het overlijden van
een lid woonachtig vanaf en met den heer
P. Scholten en het huisgezin woonachtig
tegenover deze tot aan het laatste huis bij
de sluis van de heer J. Komen geen rouw
koets te gebruiken. Geldende voor perso
nen woonachtig aan de Middelweg of
vooraan aan een der daar aangelegen
killen
Jan Insing
Het oprichtings
comité bestond
uit de heren:
J. Bruin,
P. Bot,
K. Bankras,
KL Snoek,
P. Tromp en
P Peppelenbosch
Het eerste bestuur werd gevormd
door de heren:
J. Bruin - voorzitter,
P. Peppelenbosch - secretaris,
KL Snoek - penningmeester,
P. Bot - 2e voorzitter en
C. Kok - 2e secretaris.
De volgende heren meldden zich
aan als drager:
N. Bankras, J. Beers, G. Brink,
A. Bruin, G. Jak, E. de Jong,
Jac. Kraakman en J. Snoek.
t?pftricht 16 november J934, Gsedfekeurd bij K-FdJl 4 (--- 1969 nr. 63
