op de hoogte was van de dropping zou dit verteld hebben aan een schoolkameraad wiens vader bij de Landwacht zat. Daarbij zou hij vermeld hebben dat een vrachtauto uit De Schermer gebruikt zou worden om de wapens die gedropt zouden worden op te ha len. Natuurlijk kan dit een rol gespeeld hebben, maar het feit dat pas in de loop van de avond via de BBC een slagzin voor de tweede keer uitgezonden werd om daarmee aan te geven dat de dropping definitief door zou gaan, maakt deze redenering twijfelachtig. Henk Ranzijn, in het hoofdkwartier aan de Noordervaart, bij Matthijs Koning had weinig tijd toen rond half zes de ramptijding binnenkwam. Annie Koning, Koerierster, snelde naar Alkmaar om dokter Leeuwenberg te halen voor behandeling van de gewonde. Dat was Jaap Wagenaar, wiens duim was afgeschoten. Jan Admiraal en Henk Ranzijn gingen toen snel naar "Houtlust" om een grote hoeveelheid wapens van vo rige droppingen weg te halen. Die wapens werden ondergebracht in de gierkelder van Glijnis, ook aan de Zuidervaart. Zij waren kwart voor zeven daarmee klaar. Floor Niele en Johan de Jong bleven voor bewaking in "Houtlust" achter. Wie niets te vrezen hadden gingen naar huis. Toen kwam de tweede ramp. Frans van der Zeijden werd geprest namen te noemen, hij wist weinig, maar hij kende de naam "Houtlust". Zelf werd Frans een maand later in Alkmaar bij de Wilhelminalaan door de Duitsers gefusilleerd. Om half 10 op 11 oktober 1944, stonden de Duitsers voor de boerderij "Houtlust". - De vader van de boer, Dirk de Boer, werd doodge schoten, vluchtend naar zijn huis vlakbij. - Piet de Boer zelf mocht nog afscheid nemen van zijn vrouw en twee kleine kinderen, een van vijf maanden en een van twee jaar. Toen maakte Duitse kogels op het eigen erf een einde aan zijn leven. - De boerderij werd in brand gestoken - Floor Niele en Johan de Jong moesten schuilplaats in het brandende hooi verlaten en werden buiten door geweerschoten gedood. Dit lot deelde ook Piet Wagenaar en Jan Walter, die na alle spanningen een kopje koffie waren blijven drinken. - De Duitsers voerden het vee af, maar vonden geen wapens - Nog een tweede boerderij, die van Timmerman, met Kater als pachter, raakte in brand en alleen die mocht door de brandweer uit Alkmaar wor den geblust "Houtlust" werd herbouwd, maar voor Trien de Boer-Stam, direct na de ramp door Jan van Maarleveld naar haar ouders in de Wijde Wormer gebracht, was geen heling van wonden mogelijk. Ze woonde nog jaren op de nieuwe boerderij en trok toen naar Bergen. Zij kan door haar werkzaam leven voor anderen, met trots en verdriet op het verle den terugzien. En de kinderen op hun va der. Maar het is een schrale troost. Voor de overigen nog in leven, is dit alles een brok herinnering, dat nauwelijks ver werkt, nooit tot in de kleinste bijzonderhe den, zal worden vergeten. Door hen niet. Door ons niet. Zeker niet als dit verhaal wordt doorverteld. Bronnen: J.J. Schilstra: Brochure 1976, Het drama van Rustenburg en "Houtlust" Tekeningen: Henk Tol (1931-1987, tekenaar uit Midden Beemster W. Mugge: Verhaal over De slag bij Rustenburg "Houtlustherbouwd

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2018 | | pagina 26