Hoe is Heerhugowaard betrokken geraakt bij het
Bevrij dingsvuur
Heerhugowaard krijgt elk jaar een schrijven vanuit
Wageningen, om mee te doen aan de estafetteloop met het
vuur. In 1992 heeft de gemeente de Triatlonvereniging DTC
(Dutch Triatlon College) bereid gevonden om het vuur op
te halen uit Wageningen. Het vuur werd rechtstreeks naar
het gemeentehuis gebracht, waar de burgemeester,
(Vermeer) het in ontvangst nam. Op het grote grasveld voor
het gemeentehuis, met alleen maar gras. Dat was eigenlijk
het begin.
Daarna heeft in 1994 de familie Ottenbros zich over het
Bevrijdingsvuur ontfermt. Zij hadden in de krant gelezen
dat de atletiekvereniging uit Akersloot het vuur uit
Wageningen ging halen. Na een handige afspraak heeft de
familie Ottenbros toen, op de fiets, het vuur naar
Heerhugowaard gehaald, vanuit de kerk in Limmen. Niet
alleen de familie Ottenbros (8 personen) maar je kunt er
ook beter een vreemde bij hebben. Dat werd Jos Rutte, hij
was nl. ook zeer geïnteresseerd in het hele gebeuren. Zij
brachten het vuur naar de Dionysiuskerk en de Heilig
Hartkerk. Parochianen van deze kerken konden hun lichtjes
aan dit vuur aansteken. Dit werkte alleen niet. Het sloeg in
ieder geval niet aan. Zij brachten het vuur ook naar Hugo
Oord en daar was het wel goed op zijn plaats. De familie
Ottenbros heeft het vuur vele jaren uit Limmen opgehaald,
tot HERA hun taak overnam.
HERA, wat is de rol van de atletiekvereniging dan
precies?
Zo rond 2006 wordt het vuur vanuit Wageningen naar
Heerhugowaard gebracht door de Atletiekvereniging
HERA. Zij gaan op 4 mei met busjes naar Wageningen, on
geveer 20 leden. Zij fietsen dan van Wageningen terug naar
Heerhugowaard, afwisselend wordt er gefietst en gelopen.
Bij het Wisselpunt, ongeveer halverwege, gaat een verse
ploeg verder met het fietsen en lopen
In de beginjaren brachten de lopers en fietsers van Hera
het vuur direct naar het Monument: Vrouwen van
Ravensbrück op de locatie ZuidwijkI Huygenhoek.
Daarmee was het vuur in Heerhugowaard. Op een gegeven
moment organiseerde Joost de Vries op het Raadhuisplein
Bevrijdingspop. Wij, Jos en Co, vonden natuurlijk dat het
bevrijdingsvuur daar ook naar toe moest. De Heralopers
en fietsers waren bekaf van de hele tocht, zij hadden hun
taak erop zitten en toen heeft Mart Kuiper op zijn skeelers
het vuur van het Monument naar het Raadhuisplein ge
bracht. Dat is een keer gebeurd.
Van lieverlee kregen Jos en Co steeds meer ideeën, en heb
ben ze de activiteiten met het verspreiden van het
Bevrijdingsvuur verder uitgebreid.
Ze dachten: "We gaan ze opvangen in
Ursem, daar is een Elf
Oktobermonumentje, dat is de eerste stop.
Hier is het monument i.v.m. de slag bij
Rustenburg op 11 oktober 1944.
In Ursem wordt het bevrijdingsvuur door
een afgevaardigde van het oranje-comité
Ursem in ontvangst genomen en er wordt
een stormlantaarn aangestoken die de hele
dag blijft branden. De laatste jaren wordt
daar door vlootaalmoezenier Frank Kamp
een woordje gesproken. Zelfs pastor Paul
heeft er wel eens het woord gevoerd. Vanaf
deze locatie zullen oude legervoertuigen
met oorlogsveteranen de hardloopgroep
vergezellen naar Rustenburg en
Heerhugowaard"
Ursem, de Elf Oktoberstraat, waarom
gaat Heerhugowaard daar naar toe?
Dan komt er een stukje geschiedenis aan te
pas. Co Zut, als postbode, weet natuurlijk
veel van adressen, straten en waar de post
bezorgd moest worden. Het gedeelte van
de molens bij Rustenburg hoorde in de
oorlog nog bij Heerhugowaard. Ook de
brug, die nu de Gerard Veldmanbrug heet.
De slag bij Rustenburg, met de Gerard
Veldmanbrug was dus ook nog een onder
deel van Heerhugowaard. Dat is de reden
dat we in Ursem met de ceremonie begin
nen.
De samenwerking met de Stichting
4/5 mei?
Zo rond 2013 hebben Jos en Co samen
werking gezocht met de Stichting 4/5 mei.
"We zijn lid geworden van deze Stichting
en wij verzorgen hoofdzakelijk het 5 mei
gebeuren. We wilden het in een groter ver
band zien, met een breder draagvlak en
ook i.v.m. de budgettering. Het bevrij
dingsvuur met de estafetteloop is een
mooie aanvulling op de herdenking en
feestelijkheden van 4 en 5 mei. Zo zijn er
in de loop van de jaren steeds meer her
denkingsplaatsen in Heerhugowaard gere
aliseerd. Het breidde zich uit als een olie
vlek".