49. een psychiatrische inrichting. Koepelkerk Laatste grote klus op het complex aan de Kennemerstraatweg was het hoofdgebouw en een koepelkerk voor zevenhonderd personen. Dit werk, aanbesteed op 2 februari 1938, nam Piet Bot aan voor 378.260 gulden. De officiële opening van het volledige complex was op 30 maart 1940. De feestvreugde was van korte duur. Kort na de capitulatie vorderden de Duitsers een deel van de gebouwen. Eind 1942 moesten op last van de bezetter zelfs vrijwel alle verpleegden vertrek ken. In juni/juli 1945 konden de verhuisde pa tiënten terugkeren. Met 'Heiloo' vestigde Bot in de zorgsector zijn naam. Utiliteitswerken werden een belangrijk onderdeel van de orderportefeuille. Andere grote werken in de jaren dertig waren het Sint Jan Ziekenhuis in Zaandam, een nieuw hoofdge bouw voor het Johannes de Deo Ziekenhuis in Den Haag en een school met verenigingsgebouw in Bovenkarspel. Een ander omvangrijk project in die tijd was de bouw van een huis met kapel voor de Pauselijke Nuntius in Den Haag. Aan deze klus werkte ook oudste zoon Gem Bot mee. Hij was in 1927 in het bedrijf gekomen. Daarover zei hij vijftig jaar later: Begonnen met timmeren, langzaam op klimmen tot uitvoerder en trachten de opvolging waar te maken. Moeilijke oorlogsjaren Gem trouwde op 5 september 1940 met Miep Sünder (1917-2012). Het bedrijf werd dat jaar een firma: fa. P. Bot en Zn. De oorlogsjaren wa ren moeilijk.Wij hebben toen van alles ge daan, behalve Wehrmachtwerk", keek Gem te rug. Zijn vader was een principiële man die wei gerde voor de Duitsers te werken. Het aantal opdrachten liep sterk terug. Piet Bot moest de vaste medewerkers van de timmerfa briek naar huis sturen. Twee man hield hij in dienst: Eef Bos en Arie Hermes. Zij hielden zich in de oorlogsjaren bezig met kleinere klussen, zoals in het burgerwerk. Een enorm contrast met de jaren dertig. Bot had toen soms wel driehon derd man aan het werk. In de jaren twintig was dat aantal al opgelopen tot zo'n tweehonderd, verdeeld over diverse werken. Halverwege de jaren dertig verhuisde het gezin Bot van de Jan Glijnisweg naar een groter huis, Middenweg 234. Piet Bot had in 1934 daar een 'kapitale villa' gezet, zoals de nieuwe woning werd genoemd. Daaruit bleek dat aannemer Bot goed had geboerd en inmiddels behoorde tot de gegoede stand van het dorp. Een jaar later bouwde hij het royale huis 'Heer Huygenwaert' op de hoek Middenweg/Sportlaan. Dit pand deed tot 1972 dienst als burgemeesters woning. De villa is opgetrokken in de stijl van de Amsterdamse School. De architect, H. Thunnissen, ontwierp ook Sint Willibrord. In 1933 had Bot burgerwoningen gebouwd aan de Sportlaan (die toen Nieuweweg heette). Vergelding Najaar 1944 werd Piet Bot getipt dat de bezetter zijn huis aan de Middenweg in de brand zou ste ken, als vergelding voor een verzetsactie. Dit pand gold als de mooiste woning van Heerhugowaard. Echter, op 13 september 1944 werd de boerderij Adam en Eva aan de Middenweg van Cornelis Bot doelwit van Duitse represaille. De stolp tegenover de huidige Van Goghlaan ging in vlammen op en is niet herbouwd. Er was een vergissing in het spel, zo werd gezegd. Middenweg 234 had het moeten ontgelden. De aannemersfamilie had in de oorlog dubbel geluk. Op een avond werd de woning beschoten. De verplichte verduistering was niet goed geslo ten, zo ontdekte de spiedende vijand in de toen malige toren van de Dionysiuskerk. Een kogel schampte de stoel waarop Piet Bot zat. Hij man keerde niets. Zoon Gem kreeg via de ondergrondse contact met pater Fridolinus Huissen, overste van het Minderbroedersklooster te Nieuwe Niedorp. De gardiaan speelde een belangrijke regionale rol in het verzet. Na de Tweede Wereldoorlog werkte Huissen in Ammerzoden, in de Bommelerwaard. Dit contact leverde de firma Bot na de bevrij ding veel werk op. Met een heel regiment bouwvakkers zette Bot in Ammerzoden in korte tijd noodwoningen voor daklozen. Een enorme opdracht. Het dorp was al in 1944 bevrijd, maar lag volledig in puin. Er werd gemetseld met ongebakken ijsselsteentjes. Bij de eerste vorst vroor de buitenste laag er dan ook af. De daken werden bedekt met stro, niet

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2016 | | pagina 51